ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Επισκεφθήκαμε το δημοτικό σχολείο και αφού επεξεργαστήκαμε τις πληροφορίες που πήραμε, θελήσαμε να γνωρίσουμε πώς ήταν και τις προηγούμενες δεκαετίες.Μέσα από εικόνες,βιβλία, το internet, φωτογραφίες των γονέων στην παιδική τους ηλικία, βιβλία και ρούχα της εποχής ,τα παιδιά πήραν πληροφορίες για τα κτίρια,τις αίθουσες,τους κανόνες,τα σχολικά είδη,την σχολική ενδυμασία,τους δασκάλους και τα βιβλία εκείνης της εποχής.Ενδεικτικά αναφέρουμε:

Τα παιδιά δεν είχαν πολλές φορές αίθουσες,θρανία,πίνακα και έκαναν το μάθημα τους σε εξωτερικό χώρο στο δάπεδο(μεταπολεμική περίοδος)

Στο σχολείο υπήρχε και το συσσίτιο γιατί τα παιδιά δεν είχαν να φάνε(μεταπολεμική περίοδος).Πολλά παιδιά τότε δεν μορφώθηκαν και γιατί δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα αλλά και γιατί έπρεπε να δουλέψουν και να συνεισφέρουν στην οικογένεια τους.

Τα παπούτσια ήταν πολυτέλεια και τα παιδιά ήταν στοιβαγμένα στα ξύλινα θρανία.Βιβλίο,μολύβι και χαρτί δεν είχαν όλα τα παιδιά.Συνήθως δανείζονταν τα είδη του παιδιού που είχε.(δεκαετία του ΄50).

Ζεσταίνονταν με την ξυλόσομπα και ο μαύρος πίνακας ήταν το μόνο εποπτικό υλικό που είχαν. Αναλογούσε ένας δάσκαλος σε 60 ή 50 παιδιά.

Τα σχολεία χωρίζονταν σε αρρένων και θηλέων(δεκαετία του ΄60). Τα αγόρια,όπως και τα προηγούμενα έτη ,φορούσαν σακάκι με κοντό παντελονάκι-τα κορίτσια φουστάνια με σοσόνια και τα μαλλιά ήταν πάντα δεμένα σε αλογοουρά. Σε πολλά σχολεία τα αγόρια φορούσαν και τραγιάσκα.

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς έκαναν γυμναστικές επιδείξεις.  

Τα σχολεία αργότερα έγιναν μεικτά(αγόρια και κορίτσια μαζί) και τα κορίτσια φόρεσαν μπλέ ποδιά ενώ τα αγόρια μπλέ πουκάμισο με παντελόνι. (δεκαετία ΄70 και μερικά έτη του ΄80). Τα κορίτσια φορούσαν στο κεφάλι λευκή κορδέλα. Μπλε και άσπρο είναι τα ελληνικά χρώματα και η πατρίδα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκπαιδευτική διαδικασία. 

Τα σχολεία παρέμειναν μεικτά από εκεί και πέρα εκτός ορισμένων εξαιρέσεων. Η ποδιά άρχισε να βγαίνει σιγά σιγά όχι όμως από όλους.

Ώσπου καταλήξαμε στα σχολεία της σημερινής σχεδόν μορφής (δεν έχουν τις ανέσεις,τα εποπτικά μέσα,τους δασκάλους κ.τ.λ του σήμερα) όπου τα κτίρια ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και τα παιδιά είχαν όλα τα εφόδια για μία άνετη σχολική ζωή .

Ύστερα από την συζήτηση που ακολούθησε τα παιδιά ζωγράφισαν την ενδυμασία των παιδιών την εποχή που φορούσαν τις ποδιές. Άλλωστε μας έφεραν και οι μανούλες τις ποδιές που φορούσαν.

και έφτιαξαν τον μαυροπίνακα όπου έγραψαν τα στοιχεία τους,

 έμαθαν παροιμίες και ποιήματα που μάθαιναν τα παιδιά στα παλιά τα χρόνια

και ξεφύλλισαν το παλιό βιβλίο της Γλώσσας, το αλφαβητάριο,

 όπου έμαθαν πώς διάβαζαν και έγραφαν τα παιδιά ,παρατήρησαν το ντύσιμο των ανθρώπων και την τεχνοτροπία των εικόνων και πληροφορήθηκαν σε ποια κομμάτια της ζωής έδινε έμφαση η Παιδεία.Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται και από τις εικόνες,

η Οικογένεια,η Θρησκεία και η Πατρίδα ήταν το άλφα και το ωμέγα της εποχής.