Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Οι ομορφιές τις Ελλάδας δεν τελειώνουν!

Η βόλτα μας στα νησιά της χώρας μας δεν έχει τελειώσει! Θυμόμαστε πάλι ποιες ομαδούλες νησιών υπάρχουν στα ελληνικά πελάγη, τι σημαίνουν οι ονομασίες τους, τι εννοούμε όταν λέμε νησί...
Παίζουμε το παιχνίδι των ερωτήσεων: από την ονομασία ψάχνουμε να βρούμε τη σημασία:
Δωδεκάνησα => είναι 12 νησιά
Επτάνησα=> είναι 7 νησιά
Κυκλάδες=> νησιά σε κύκλο
Σποράδες=> νησιά σκόρπια!

Ας κάνουμε μια στάση στα Επτάνησα! Βλέπουμε εικόνες...

από την Κεφαλλονιά, την Ιθάκη...

                            εδώ επέστρεψε ο Οδυσσέας μετά τις περιπέτειές του στη θάλασσα


από τη Λευκάδα, που είναι παράξενο νησί, ενώνεται με μια μικρή λωρίδα στεριάς με την υπόλοιπη Ελλάδα...



από την Κέρκυρα, με το φρούριο...



το περιγράφουμε και συζητάμε για τη χρησιμότητα των φρουρίων που υπάρχουν σε πολλά νησιά (γιατί τα έφτιαχναν; προστασία από εχθρούς, πειρατές κλπ)

φτιάχνουμε ένα νησί από τα Επτάνησα, όπως το ονειρευόμαστε...

                            βρίσκουμε και την ευκαιρία να κάνουμε "επανάληψη" στα σχήματα!


από τη Ζάκυνθο, βλέπουμε βίντεο με το γνωστό "Ναυάγιο"...



τα παιδιά ενθουσιασμένα παρακολουθούν, κάποια από αυτά μας περιγράφουν την εμπειρία τους όταν είχαν πάει και συζητάμε γιατί η περιοχή ονομάστηκε έτσι...

φτιάχνουμε τα δικά μας καραβάκια, που δεν είναι βέβαια ναυαγισμένα!



βλέπουμε επίσης την παραλία Λαγανά με τις χελώνες Καρέτα- Καρέτα, και τα αυγουλάκια τους που σκάνε στην άμμο και τα χελωνάκια κατευθύνονται στη θάλασσα...


συζητάμε για την  προστασία που πρέπει να έχουν οι χελώνες, και γιατί πηγαίνουν σε αυτό το νησί να γεννήσουν...


Σε αντίσταση του καιρού που επιμένει να μην αφήνει το καλοκαίρι να ρθει, εμείς ταξιδεύουμε στα ελληνικά νησιά και ονειρευόμαστε παραλίες! πώς θα ήταν άραγε το καλοκαίρι αν ήταν άνθρωπος;

Βρίσκουμε όμορφες εικόνες στο διαδίκτυο...




και μας κάνει πολύ εντύπωση αυτή...



φτιάχνουμε κι εμείς τον δικό μας κύριο Καλοκαιράκη!






 

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Οι ομορφιές της Ελλάδας!!!!!!

Το καλοκαίρι πλησιάζει και η ζεστασιά του ήλιου έχει κάνει έντονη την παρουσία της. Τα παιδιά ήδη συζητούν για τις καλοκαιρινές διακοπές τους και συνεχώς αναφέρονται σε μέρη που έχουν επισκεφτεί ή πρόκειται να πάνε.
Καλύτερος προορισμός από τα ελληνικά νησιά δεν υπάρχει.....για αυτό και το θέμα, στο οποίο επικεντρωθήκαμε αυτήν την εβδομάδα, είναι τα νησιωτικά συμπλέγματα ( Κυκλάδες, Δωδεκάνησα, Σποράδες, Επτάνησα) της Ελλάδας.
Ξεκινήσαμε παρατηρώντας τον γεωφυσικό


 και παραγωγικό χάρτη της Ελλάδας.




Τα παιδιά έμαθαν τι είναι χάρτης, τις πληροφορίες που παρέχει, τα σύμβολα του και πώς ερμηνεύονται και σε τι διαφέρει ο γεωφυσικός από τον παραγωγικό.
Σταθήκαμε περισσότερο στον γεωφυσικό και στα χρώματα που κυριαρχούν. Το μπλε χρώμα της θάλασσας δηλώνει ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα που ζει μέσα σε αυτήν και έχει τα περισσότερα νησιά ανάμεσα στα κράτη που βρέχονται από την Μεσόγειο. Η θάλασσα, οι πανέμορφες παραλίες και ο ήλιος αποτελούν στοιχεία της ταυτότητας μας.

Μετά την συζήτηση, τα παιδιά ζωγράφισαν τον χάρτη της Ελλάδας με την θάλασσα, τα βουνά και τις πλαγιές τους και τους κάμπους.




Έμαθαν τα ονόματα του Αιγαίου, Ιονίου και Κρητικού πελάγους και αφού τοποθετήθηκαν οι ανάλογες λέξεις στον πίνακα, έκοψαν και κόλλησαν τις λέξεις στον δικό τους χάρτη. Τα παιδιά διάβασαν την κάθε λέξη


 και προσπάθησαν να την τοποθετήσουν  δεξιά, αριστερά και κάτω. Είχε προηγηθεί ένα ομαδικό παιχνίδι στο οποίο χρησιμοποίησαν το σώμα και τα χέρια τους για να οριοθετήσουν την θέση του κάθε πελάγους.


Με την βοήθεια του καραβιού που φτιάξαμε με χαρτοδιπλωτική και στόλισαν  τα παιδιά




ταξιδέψαμε στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων. Μιλήσαμε για την Δήλο, το ιερό νησί που γεννήθηκε η θεά Άρτεμης και ο Θεό Απόλλωνας. Σύμφωνα με τους αρχαίους γεωγράφους οι Κυκλάδες πήραν το αντίστοιχο όνομα  λόγω της κυκλικής διάταξης γύρω από την Δήλο.



Με το πρόγραμμα google earth






 περιηγηθήκαμε στις Κυκλάδες και μέσα από δορυφορικές εικόνες τα παιδιά έμαθαν για τις όμορφες παραλίες των νησιών, την αρχιτεκτονική των κυκλαδίτικων σπιτιών, τους ανεμόμυλους.......κ.τλ. Το ειδυλλιακό ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης


 και η Παναγία της Τήνου


 τους έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση.

Παρατήρησαν σχετικές εικόνες, τις περιέγραψαν , διάβασαν τα ονόματα των νησιών


και έφτιαξαν με τέμπερες και κολάζ τα κυκλαδίτικα νησιά!!!!







Επόμενος προορισμός ήταν  τα Δωδεκάνησα.



 Τα βρήκαμε στον χάρτη, δουλέψαμε με την ετυμολογία της λέξης( δώδεκα νησιά) , περιγράψαμε τις φωτογραφίες στο διαδίκτυο και επικεντρωθήκαμε στα σπίτια, τις αμμουδιές,τα εξωκλήσια και τα κάστρα. Ιδιαίτερη εντύπωση τους έκανε η μεσαιωνική πόλη της Ρόδου με τα ιπποτικά σπίτια.


Μάλιστα, η περίοδος του Μεσαίωνα και τα περίφημα κάστρα του, αποτυπώθηκαν εντυπωσιακά στην ζωγραφική τους γιατί είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει τα παιδιά και το συζητούν συνεχώς!!!!!






Συζητήσαμε και για το μοναστήρι της Πάτμου όπου ο μαθητής του Ιησού, ο Ιωάννης έγραψε το Ευαγγέλιο σε μια σπηλιά



καθώς και για την κυρά της Ρω, την Δέσποινα Αχλαδιώτη, που ύψωνε την ελληνική σημαία στο Καστελόριζο κάθε πρωί κατά την διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου πολέμου ενώ οι υπόλοιποι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει το νησί.


 Τα παιδιά <<μεταμορφώθηκαν>> σε νησιώτες και νησιώτισσες




ζωγραφίζοντας παραδοσιακές νησιώτικες αντρικές και γυναικείες στολές


και έμαθαν καινούργιες λέξεις όπως βράκα,  ζωνάρι, κεφαλόδεσμο, φλουριά, γελέκο ή ζιπούνι και τσεμπέρι. Φυσικά, οι ενδυμασία διαφέρει από τόπο σε τόπο αλλά σταθήκαμε στα βασικά στοιχεία αυτής.




Τέλος, ζωγράφισαν στο πρόγραμμα σχεδίασης TuxPaint, το νησί που ήθελαν και έγραψαν το όνομα του




και κατασκεύασαν ανεμόμυλους γιατί ρωτούσαν συνεχώς το πώς είναι και πως λειτουργούν. Οι ανεμόμυλοι θα ολοκληρωθούν την επόμενη εβδομάδα όταν στεγνώσουν οι βάσεις με την θάλασσα που έβαψαν τα παιδιά.



Χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς και διασκέδασαν!!!!



Καλό Σαββατοκύριακο!!!!!



Παρασκευή 8 Μαΐου 2015

Μάνα,μητέρα, μανούλα, μαμά...........

Η ΜΗΤΕΡΑ

Πώς να πειράξω τη μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί, 
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;

Πώς ν' αρνηθώ ή ν ' αναβάλω
ό,τι ορίζει κι απαιτεί,
αφού στη γη δεν έχω άλλο
κανένα φίλο σαν αυτή;

Αυτή στα στήθη τα γλυκά της
με είχε βρέφος απαλό, 
με κάθιζε στα γόνατά της
και μ' έμαθε να ομιλώ.

Αυτή με τρέφει και με ντύνει
όλο το χρόνο που γυρνά,
και δίπλα στη μικρή μου κλίνη,
σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά.

Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω
φιλά να γειάνει την πληγή.
Αυτή, τι πρέπει να αφήσω
και τι να κάμω μ'΄οδηγεί.

Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;

Το παραπάνω ποίημα του Γεωργίου Βιζυηνού αποτελεί φόρο τιμής στην μητέρα του. Ένα ποίημα που δείχνει τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη που πρέπει να νιώθουμε όλοι για το ιερό πρόσωπο της. Με αφορμή την γιορτή της  στις 10 Μαίου, ασχοληθήκαμε όλη την εβδομάδα με την μανούλα και με όσα εκείνη προσφέρει απλόχερα. 
Τα παιδιά συζήτησαν για τα συναισθήματα που τους προκαλεί η λέξη μητέρα και οι λέξεις κλειδιά καταγράφηκαν στον πίνακα. Αγάπη, ευτυχία, χαρά και φροντίδα.  Στην  συνέχεια ανέφεραν συγκεκριμένες συμπεριφορές ή πράξεις της μητέρας τους που τους δείχνουν ή τους κάνει να νιώθουν όλα τα παραπάνω π.χ με αγκαλιάζει, με φιλάει, με ντύνει, μου φτιάχνει φαγητό, μου διαβάζει παραμύθια κτλ.

Ζωγράφισαν την μητέρα τους σε Α4 και αφού έκοψαν και κόλλησαν την ζωγραφιά τους,





 έγραψαν το όνομα της.




 Οι αφίσες της αγάπης, όπως ονομάστηκαν, ολοκληρώθηκαν  αφού έδωσαν τα παιδιά τον τίτλο που επέλεξαν



 και αφού τις διακόσμησαν με καρδιές και λουλούδια. 




Άκουσαν μία ιστορία της Λαικής μας Παράδοσης.....που αναφέρεται στην απέραντη αγάπη της μητέρας, μιας αγάπης που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα!!!! Η ιστορία έχει διαδοθεί μέσα από τις αφηγήσεις της παλιότερης γενιάς ......και πολλοί μπορεί να την γνωρίζετε.....σίγουρα όταν ήμασταν μικρά παιδιά η μητέρα ή η γιαγιά μας μπορεί να μας την είχε πει.....(τουλάχιστον με εμάς έτσι έχει γίνει). 


Μια μέρα συνάχτηκαν όλα τα πουλιά και συμφώνησαν να βάλουν τα παιδιά τους στο σχολείο να μάθουν γράμματα. Ήβραν και δάσκαλο και τον διόρισαν. Άνοιξε το σχολείο κι επήραν τα παιδιά τους και τα έγραψαν.


Ύστερα από λίγες μέρες, μερικά παιδιά πήγαν στο σχολείο και δεν ήξεραν το μάθημά τους. Ο δάσκαλος τα άφησε νηστικά το μεσημέρι.
Μέσα στα παιδιά που έμειναν τιμωρία ήταν και το παιδί της κουκουβάγιας.
Η κουκουβάγια, άμα είδε πως εσχόλασαν τα παιδιά το μεσημέρι και το μωρό της δεν εσχόλασε, επήρε λίγο ψωμί κι επήγε στο σχολείο να του το δώσει.
Καθώς επήγαινε, την έφτασεν η πέρδικα. Έμεινε κι εκείνης το μωρό της νηστεία, κι επήγαινε να του δώσει λίγο ψωμί. Λέγει η πέρδικα της κουκουβάγιας:
-Να χαρείς τα μάτια σου, γείτονα’ έχω πολλή δουλειά και σε παρακαλώ να πάρεις και του μωρού μου το φαί του.
-Το παίρνω, γειτόνισσα, λέγει η κουκουβάγια, αλλά δεν ξέρω το μωρό σου ποιο είναι.
-Ω, λέγει η πέρδικα, όσο γι’ αυτό είναι πολύ εύκολο να το βρεις. Το μωρό μου είναι το πιο όμορφο μωρό του σχολείου!
Η κουκουβάγια πήγε στο σχολείο. Παρακάλεσε το δάσκαλο, κι αυτός εδέχτηκε να δώσει το ψωμί του μωρού της. Ύστερα είπε του δασκάλου να την αφήσει να δει όλα τα παιδιά. Εκοίταξε καλά καλά, δεν ήβρε το μωρό της πέρδικας. Εγύρισε πίσω, επήγε και ήβρε την πέρδικα και της έδωσε το ψωμί και της λέει:
-Τι να σου κάμω! Εκοίταζα μιάν ώρα και δεν το ήβρα το μωρό σου, γιατί μες στο σχολείο δεν ήταν ομορφότερο μωρό από το δικό μου!
ΛΑΪΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
(Από το Ανθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος πρώτο, εκδόσεις Καλοκάθη)
(πηγή: sugar mama)
 Παρατήρησαν πίνακες ζωγραφικής, αφιερωμένους στην μητέρα, τους οποίους περιέγραψαν δίνοντας έμφαση στα συναισθήματα που τους προκαλούν και στα συναισθήματα των προσώπων. Προσπάθησαν στην συνέχεια να αποτυπώσουν την σχέση μητέρας και παιδιού στον δικό τους καμβά!!!!!






















Οι πίνακες έδωσαν την δυνατότητα να γίνει αναφορά για το ντύσιμο, την συμπεριφορά, τα έθιμα μιας άλλης εποχής και να συγκρίνουν το τότε με το τώρα. 



Η μητέρα είναι μία και μοναδική εκτός από την Παναγία που είναι η μητέρα του θεού αλλά και όλων μας.
Μέσα από το διαδίκτυο, βρήκαμε εικόνες και τα παιδιά παρατήρησαν την τρυφερότητα αλλά και το θλιμμένο βλέμμα της Μαρίας. Η υπόθεση που έκαναν ότι ήταν στεναχωρημένη γιατί γνώριζε τι θα συμβεί στο παιδί της ήταν λογική.....σε πολλές εικόνες είναι ανήσυχο το βλέμμα και των δύο λόγω του μελλούμενου Πάθους του Ιησού.





Τιμήσαμε την μητέρα όλων με μία κατασκευή-κορνίζα που απεικονίζει την Παναγία. Τα παιδιά ζωγράφισαν και έβαλαν χρυσόσκονη στο φωτοστέφανο.  




Και φυσικά δεν παραλείψαμε να προσφέρουμε στις δικές μας μανούλες από μία λουλουδιαστή κάρτα
 με γλυκόλογα



και ένα μπρελόκ



 φτιαγμένο από τα χεράκια μας!!!! έτσι ώστε να ανοίγουν με το κλειδί της αγάπης, την καρδιά τους όποτε χρειαστεί!!!!!





Η Παρασκευή ήταν για τα παιδιά η πιο σημαντική μέρα της εβδομάδας. Μέρα αφιερωμένη στις γλυκιές μανούλες που έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να νιώσουν όμορφα τα παιδιά.  Οι μητέρες ,όσων παιδιών μπορούσαν, μας επισκέφτηκαν και ασχολήθηκαν με δραστηριότητες που οι ίδιες είχαν οργανώσει. 

Έφτιαξαν ένα ωραιότατο κέικ



 και το σχολείο μοσχοβόλησε......









μας διάβασαν παραμύθια....





έμαθαν στα παιδιά χορούς....διαφορετικούς από όσους είχαν χορέψει ή δει....


Τα παιδιά χόρεψαν ένα εξαιρετικό ποντιακό τραγούδι για την μητέρα.....(μία μανούλα κατάγεται από τον Πόντο)


( ακούστε το παρακάτω)


και έναν Ρουμάνικο χορό( τα παιδιά διδάχτηκαν απλά βήματα από την μαμά που γεννήθηκε στην Ρουμανία)


Έπαιξαν μαζί τους παραδοσιακά παιχνίδια.....



τραγούδησαν......

χόρεψαν όλοι μαζί.....



πήραν πληροφορίες για την Αφρική μέσα από την παρατήρηση φωτογραφιών...



και άκουσαν ιστορίες μιας άλλης χώρας τόσο μακρυνής...



όπου τα παιδιά υφαίνουν μεταξωτά χαλιά...


και μυρίζουν αρώματα από φυτά που μόνο εκεί φυτρώνουν...


Έμαθαν αγγλικές λέξεις όπως umbrella, taxi, train,television, radio  κ.τ.λ οι οποίες ήταν εύκολες για τα παιδιά να τις μεταφράσουν με την βοήθεια μιας μητέρας καθηγήτριας της αγγλικής γλώσσας...


καθώς και τα ονόματα των χρωμάτων μέσα από ένα διασκεδαστικό παιχνίδι...



και τέλος δημιούργησαν με αυτά, μέσω της εκπαιδευτικής ιστοσελίδας  www.wordle.net , με την μανούλα που ειδικεύεται στους υπολογιστές





 ιδεοσύννεφα με τις λέξεις που χαρακτηρίζουν το πρόσωπο της μητέρας.


----------



Τις ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο  που διέθεσαν καθώς και για την χαρά που πρόσφεραν.

Μία πορτοκαλάδα για να δροσιστούν κερασμένη από την μητέρα του Δημήτρη ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε....



Θα κλείσουμε το θέμα μας με ένα συγκλονιστικό τραγούδι που ακούσαμε στο youtube, μελοποιημένο ποίημα του Ζαν Ρίσπεν (1849-1926) σε μουσική του Γιάννη Νικολάου, στίχοι Alice Tori, τραγούδι: Παντελής Θαλασσινός, Αρχοντούλα Σαββιδάκη και Μαριώ. Είναι βέβαια αρκετά συγκινητικό αλλά για την μητέρα μας μόνο συγκίνηση μπορούμε να νιώσουμε!!!!!




ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ!!!!!!!