ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ....

και αυτήν την εβδομάδα το νιώσαμε για τα καλά με την υψηλή θερμοκρασία.
Τα παιδιά ζωγραφίζουν συνεχώς καραβάκια, θάλασσα και ψάρια.

Ξεκινήσαμε λοιπόν να συζητάμε για την εποχή του καλοκαιριού, την θερμοκρασία, τα καλοκαιρινά ρούχα, τους τρόπους για να προστατέψουμε το δέρμα μας από τις καυτές ακτίνες του ήλιου, την διατροφή του καλοκαιριού και τις καλοκαιρινές διακοπές.

Μέσα από το διαδίκτυο και τα βιβλία

περιγράψαμε εικόνες καλοκαιρινές και τα παιδιά ανέφεραν τις εμπειρίες και τα βιώματα τους.

Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο τι πρέπει να κάνουμε για να προστατέψουμε το δέρμα, το κεφάλι και τα μάτια μας από τον καλοκαιρινό ήλιο και εξηγήσαμε με επιστημονικούς όρους γιατί ο ήλιος αυτήν την εποχή είναι πιο δυνατός και ζεστός.
Σύμφωνα με την μυθολογία, ο θεός του ήλιου ήταν ο θεός Απόλλωνας, ο δίδυμος αδερφός της θεάς Άρτεμις.

 Θεός του φωτός, της ποίησης και της μουσικής.   Γιος του Δία και της Λητώς.
Μόλις γεννήθηκε ο θεός, ένα χρυσό φως πλημμύρισε τη Δήλο, το νησί όπου γεννήθηκε.
Ο Απόλλωνας τρεφόταν με νέκταρ και αμβροσία και έγινε τόσο όμορφος, που ο πατέρας του, ο Δίας, τον ονόμασε θεό του φωτός.
Ο Φοίβος (λαμπρός), όπως λέγανε τον Απόλλωνα, οδηγούσε κάθε πρωί το άρμα του Ήλιου και φώτιζε τον κόσμο.
Εκείνος έμαθε στους ανθρώπους την τέχνη της μουσικής, του τραγουδιού και της ποίησης.

 

Περιγράψαμε τα χαρακτηριστικά του θεού, το πως γεννήθηκε, το κατόρθωμα του να σκοτώσει στους Δελφούς τον Δράκοντα Πύθωνα, το μαντείο των Δελφών που χτίστηκε προς τιμή του  τα Πύθια τους αγώνες που γίνονταν για τον θεό, την λύρα που του έδωσε ο Δίας.

 Στην αρχαία Κρήτη ο θεός Απόλλων ονομάζονταν Ταρραίος Απόλλων μετά την επικράτηση των Δωριέων από το όνομα της αρχαίας πόλης Τάρρα, όπου και είχε καταστεί το μεγαλύτερο κέντρο λατρείας του στο νησί.Κατά τους δωρικούς μύθους, στην Κρήτη ο Απόλλωνας ζήτησε εξιλαστήριο καθαρμό για το φόνο του δράκοντα Πύθωνα στους Δελφούς, τον οποίο και έτυχε στην πόλη Τάρρα, στην οικία του ιερέα Καρμάνορα. Από την πόλη αυτή αναπτύχθηκε η λατρεία του θεού ως Ταρραίος Απόλλων σ΄ όλη την Κρήτη που λατρεύονταν μαζί με την αδελφή του Αρτέμιδα (Βριτομάρτιος) προς τιμή των οποίων ιδρύθηκαν μεγάλοι ναοί.( Βικιπαιδεία)

Αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε με τα καραβάκια μας

και να επισκεφτούμε ένα από τα ελληνικά νησιά μας για να γνωρίσουμε και τις ομορφιές της Ελλάδας ειδικά το καλοκαίρι αλλά και το μέρος που λατρεύτηκε ο θεός.

Δόθηκε με αυτόν τον τρόπο η ευκαιρία να μάθουμε το μεταφορικό μέσο της θάλασσας, τα μέρη του, το πλήρωμα του, το υλικό κατασκευής του, τον τρόπο κίνησης του. Μέσα από βιβλία συγκρίναμε τα πλοία της παλιότερης και σύγχρονης εποχής.

Παρατηρήσαμε στον χάρτη της Ελλάδας την μορφολογία της, το απέραντο μπλε της θάλασσας και τα νησιά της. Τα παιδιά ξεχώρισαν την Κρήτη όταν τους ζητήθηκε να βρουν το μεγαλύτερο νησί της χώρας μας.

Φτάνοντας στο νησί, δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε ανεπηρέαστοι από το σπουδαίο αρχαιολογικό εύρημα του Δίσκου της Φαιστού που χρονολογείται τον 17ο αιώνα ο οποίος είναι φτιαγμένος από πηλό, έχει 241 σύμβολα αρχαίας γραφής και μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει η επιστημονική κοινότητα να αποκρυπτογραφήσει.

Πολλοί αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι πρόκειται για προσευχή, διήγηση μιας ιστορίας ή ένα ημερολόγιο.
Τα παιδιά θα φτιάξουν τον δικό τους δίσκο γράφοντας με σύμβολα την δική τους ιστορία η οποία αναφέρεται στον θεό Απόλλωνα, την επόμενη εβδομάδα.
Προς το παρών, έβαψαν χάρτινα πιάτα με κίτρινη τέμπερα

για να αποδώσουμε εικαστικά τον θεό ήλιο, τον Απόλλωνα. Τα πιάτα θα στεγνώσουν και θα διακοσμηθούν ανάλογα. 

Οι δραστηριότητες αυτής της εβδομάδας ακολουθούν ένα πιο αργό ρυθμό γιατί καθημερινά γίνονται πρόβες της καλοκαιρινής γιορτής. Η γιορτή μας συνδέεται με το πολιτισμικό θέμα του δωδεκάθεου και φυσικά ο αγγελιοφόρος των θεών, ο Ερμής,

ανακοίνωσε έγκαιρα στους γονείς πότε και που θα γνωρίσουν από κοντά τους 12 θεούς του Ολύμπου.

ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!!!! 

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά...

...πρόβαλλαν οι ζωγραφιές των παιδιών με ηφαίστεια που τα είχαν αποδώσει με έντονα χρώματα και  με διαφορετικά υλικά(μαρκαδόρους,ξυλομπογιές,κηρομπογιές).

Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι δεν τους ζητήθηκε να ζωγραφίσουν ένα ηφαίστειο αλλά ήταν σίγουρα η αφορμή να ασχοληθούμε μ' έναν ακόμη θεό του Ολύμπου, τον Ήφαιστο.

Μέσα από έντυπο και ηλεκτρονικό υλικό

πήραμε πληροφορίες για το θεό Ήφαιστο.

Μάλιστα,διαβάσαμε ότι για το θεό αυτό οι άνθρωποι πίστευαν πως είχε το εργαστήρι του μέσα στο βουνό και γι' αυτό έβγαινε από μέσα καπνός και φωτιά(από την επεξεργασία των μετάλλων).Έτσι, το όρος που έβγαινε λάβα από μέσα του το ονόμασαν ηφαίστειο όρος προς τιμή του θεού Ηφαίστου αλλά και η επιστήμη που ασχολείται με τα ηφαίστεια πήρε το όνομά της από το θεό(Ηφαιστειολογεία).

Μάθαμε γι'αυτόν, πόσο περίτεχνα δούλευε κάθε είδους μέταλλο και διάφορα μεταλλικά αντικείμενα.Προσπαθήσαμε κι εμείς σαν μικροί Ήφαιστοι να δουλέψουμε σε φύλλο χαλκού και να δώσουμε τη μορφή μιας ασπίδας, ενός κοσμήματος,σε ένα δόρυ κ.ο.κ.

 Την ασπίδα, το δόρυ και άλλα μεταλλικά αντικείμενα που είδαμε σε εικόνες στο διαδίκτυο αλλά και σε διάφορα σχετικά βιβλία

που φιλοτέχνησε ο θεός Ήφαιστος,τα ζωγραφίσαμε κι εμείς με τη σειρά μας σαν ένα μικρό δώρο στη θεά Αθηνά.

Τέλος, εμπλουτίσαμε το βασίλειο του θεού Ποσειδώνα για να μην τον αφήσουμε παραπονεμένο με χάρτινα ψαράκια, και όχι μεταλλικά, γιατί θα θέλαμε μια επιπλέον βοήθεια από τον αρμόδιο θεό της μεταλλουργίας,Ήφαιστο.

Καλό σαββατοκύριακο σε όλους και σε όλες...

Δύο Θεοί μαλώνανε...

Η όμορφη επίσκεψη στο μουσείο της Ακρόπολης, δεν έμεινε μόνο μια ωραία ανάμνηση, αλλά πυροδότησε περισσότερο την περιέργεια των παιδιών σχετικά με την ελληνική μυθολογία. Γιατί είναι διαφορετικό να βλέπεις σε εικόνες από το σχολείο τα αγάλματα, τις μετόπες, τα αετώματα και τη ζωφόρο, και διαφορετικό να τα θαυμάζεις από κοντά και να εντυπωσιάζεσαι από το μέγεθος, τη λεπτομέρεια και τη ζωντάνια τους... Έτσι λοιπόν, ξεκινήσαμε τη συζήτησή μας, κάνοντας μια σύγκριση αυτών που είχαμε σημειώσει πριν την επίσκεψη ότι νομίζαμε πως θα δούμε στο μουσείο, και αυτών που τελικά είδαμε. Κάνοντας τη μικρή μας επανάληψη, φτάσαμε και πάλι να συζητάμε για τα κτίσματα που βρίσκονται πάνω στην Ακρόπολη, και για το τι αντιπροσωπεύουν αυτά...
Ο Παρθενώνας, που ήταν ο ναός αφιερωμένος στη θεά Αθηνά, και το Ερεχθείο που ήταν τάφος του βασιλιά Κέκροπα αλλά και αφιερωμένο και στους δύο θεούς που διεκδίκησαν το όνομα της πόλης της Αθήνας, στον Ποσειδώνα (να τα 'χουνε καλά και με αυτόν, να μη θυμώσει!) και την Αθηνά.

Με αφορμή τα κτίσματα αυτά, που μέσα από φωτογραφίες είδαμε την αρχιτεκτονική τους, σταθήκαμε σε αυτόν τον περίφημο μύθο για την ονομασία της πόλης. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε, όπως είδαμε κι από κοντά στο μουσείο, ότι το ένα αέτωμα του Παρθενώνα είναι αφιερωμένο σε αυτό το μύθο, με τον Ποσειδώνα και τη θεά Αθηνά να προσφέρουν τα δώρα τους στους κατοίκους της πόλης (παλιάς Κεκροπίας από το βασιλιά της).

Τα παιδιά μπήκαν στη διαδικασία να σκεφτούν και να ζυγιάσουν κι αυτά τις δύο επιλογές που έδιναν οι δύο θεοί: από τη μία ο Ποσειδώνας πρόσφερε τη θάλασσα, πολύτιμο αγαθό για την ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας, εμπορίου κλπ (αλλά και το πιο απλό, προσφέρει τροφή)... από την άλλη η Αθηνά πρόσφερε την ελιά, δέντρο ιδιαίτερα ανθεκτικό στην καλλιέργειά του και με πολύτιμο καρπό που δίνει το λάδι. Σαν αρχαίοι κάτοικοι της πόλης βάλαμε σε μια ζυγαριά τις δύο προσφορές, και αποφασίσαμε τι θα διαλέγαμε κι εμείς οι ίδιοι... Ευτυχώς, η Ελλάδα μας είναι ευλογημένη και έχει σε περίσσεια και τα δύο αγαθά.


Τα παιδιά ζωγράφισαν το μύθο των θεών...

και έπειτα ασχοληθήκαμε και με το άλλο αέτωμα του Παρθενώνα, που φυσικά κι αυτό πήρε τη θεματολογία του από την Αθηνά και τη θαυμαστή γέννησή της, από το κεφάλι του Δία! Γι' αυτό άλλωστε είναι και θεά της Σοφίας. Ακούσαμε για τον δεύτερο μύθο, μάθαμε ποια είναι τα σύμβολα της θεάς, και αποφασίσαμε να φτιάξουμε κι εμείς έναν Παρθενώνα, τρισδιάστατο αυτή τη φορά! Γίναμε μικροί Φειδίες λοιπόν και πιάσαμε δουλειά...

Τα παιδιά δραματοποίησαν τους δύο μύθους των αετωμάτων μεταμφιεζόμενα με πρόχειρα υλικά της τάξης: πρώτα σε Δία και Αθηνά και Ήφαιστο (που άνοιξε το κεφάλι του Δία!) και φτερωτή θεά Νίκη...

και έπειτα σε Ποσειδώνα που χτυπά τη γη και βγαίνει θάλασσα και Αθηνά που φυτεύει μια ελιά...

...και έπειτα ζωγράφισαν τα κεντρικά πρόσωπα των δύο μύθων για να φτιάξουμε τα δικά μας αετώματα...


Η θεά Αθηνά είχε την τιμητική της αυτή την εβδομάδα. Όμως, όπως έκαναν και οι κάτοικοι της πόλης, έτσι κι εμείς δεν έπρεπε να αφήσουμε παραπονεμένο τον Ποσειδώνα και να μην ασχοληθούμε με αυτόν καθόλου! Ήταν παντοδύναμος, αδελφός του Δία, πατέρας όλων των θαλασσών και όλων των πλασμάτων που ζούσαν μέσα στα νερά τους! Με την τρίαινά του όριζε τις ζωές όλων των ναυτικών, γιατί οι αρχαίοι πίστευαν ότι, αν θύμωνε, χτύπαγε δυνατά και έφτιαχνε πελώρια κύματα!
Φτιάξαμε λοιπόν μια μεγάλη αφίσα προς τιμή του, με τα ιερά του ζώα τα δελφίνια να τον ακολουθούν...

Και αναρωτηθήκαμε, πώς άραγε φτιάχνονται τα κύματα στην πραγματικότητα; Τώρα που η επιστήμη έχει προχωρήσει, οι άνθρωποι γνωρίζουν την πραγματική αιτία. Διάφορες ιδέες και απόψεις ακούστηκαν από τα παιδιά, και φυσικά μέσα σε αυτές ήταν και η δύναμη του αέρα που δημιουργεί τα κύματα! Ευκαιρία να κάνουμε και το πειραματάκι μας, να μάθουμε και λίγο Φυσική! Τα παιδιά με καλαμάκια και ελέγχοντας τη δύναμη του αέρα της εκπνοής τους δημιούργησαν κύματα! Κύματα μικρά ή μεγάλα, ικανά ή όχι να κουνήσουν τα αντικείμενα που επιπλέουν στο νερό...

Με αυτό το ταξίδι μας στη μυθολογία, την ιστορία, την αρχαιολογία και αρχιτεκτονική του τόπου μας, σας χαιρετάμε αυτή την εβδομάδα! ... και επιστρέφουμε στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, ευχόμενοι καλή ψήφο σε όλους!!!  :)