Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Με το σύμβολο της ειρήνης...

...ολοκληρώσαμε τις δραστηριότητες για την ειρήνη και όχι μόνο, στη γιορτούλα μας για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 που έγινε στην αρχή της εβδομάδας.
Αφού θυμηθήκαμε τα χρώματα στη σημαία της ειρήνης που είχαμε κατασκευάσει τις προηγούμενες μέρες αλλά και αυτά που μας θυμίζουν την ειρήνη(περιστέρι κ.α.), ψάξαμε στο διαδίκτυο και για διάφορα άλλα σύμβολα της ειρήνης. 


Στην αναζήτηση μας πήραμε τις παρακάτω πληροφορίες...


ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ



Da Wikipedia, l'enciclopedia libera.(μετάφραση: Σκούρα Χαρά)
Το σύμβολο της ειρήνης δημιουργήθηκε το 1958, από έναν Βρετανό καλλιτέχνη και σχεδιαστή, τον Gerald Holtom, ως ένα σύμβολο
της εκστρατείας για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό και αργότερα τη δεκαετία του εξήντα. έγινε ένα αντιμιλιταριστικό σύμβολο.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, είναι η επικάλυψη των γραμμάτων N και D* (Nuclear Disarmament- Πυρηνικός Αφοπλισμός) από το σηματοφόρο αλφάβητο που χρησιμοποιείται επίσης στο ναυτικό κώδικα μηνυμάτων με τις σημαίες στο χέρι.**
Αργότερα, σε επιστολή του ο Gerald Holtom προς τον Hugh Brock, (συντάκτης της Peace News ) εξήγησε την προέλευση της ιδέας, δίνοντας μια πιο προσωπική και βαθιά έννοια : "Ήμουν εγώ ο ίδιος σε κατάσταση απόγνωσης!! Βαθιά απόγνωση!! Ζωγράφισα τον εαυτό μου: η αναπαράσταση ενός ατόμου σε απόγνωση, με τις παλάμες ανοιχτές από μέσα προς τα έξω όπως οι αγρότες του Goya *** μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα. Του έδωσα τη μορφή γραμμής, και έχω κάνει έναν κύκλο γύρω του » (Gerald Holtom)
Το σύμβολο, λόγω της απλότητας και της η δυνατότητας επανάληψης του (εύκολης αντιγραφής) έχει μια τεράστια επιτυχία όλα αυτά τα χρόνια, αν και ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστη η προέλευσή του.
Μέρος της επιτυχίας είναι πιθανόν να οφείλεται στις πολλές εσφαλμένες ερμηνείες που του έχουν δοθεί. Η πιο κοινή είναι ότι το σύμβολο αυτό είναι σαν μια εξαιρετικά στυλιζαρισμένη αναπαράσταση μιας σεξουαλικής σχέσης. Αυτή η ερμηνεία έρχεται σε αντίθεση ανάμεσα στο «πόλεμος-μίσος θάνατος και ειρήνη-αγάπη– ζωή» και στο σύνθημα «κάντε έρωτα και όχι πόλεμο».
Μια άλλη ερμηνεία είναι αυτή που παρουσιάζει το σύμβολο ως την αναπαράσταση ενός βομβαρδιστικού Β-52 του Ψυχρού Πολέμου και στη συνέχεια εξαιρετικό αντιμιλιταριστικό σύμβολο της δεκαετίας του εξήντα.
*Λέγεται, ότι ο λόγος που το σύμβολο είναι ανάποδα προς τα κάτω (D- Ν πάνω) είναι ότι σηματοφόρος είναι ένας στρατιωτικός κώδικας και ανάποδα συμβολίζει τον «αντιμιλιταρισμό». http://www.designboom.com/contemporary/peace.html
** N D *** Ο Φρανθίσκο Γκόγια (Francisco José de Goya y Lucientes, ήταν Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης.
Ο πίνακας του Goya
Παρατηρήσαμε το σχήμα του, τι μας θυμίζει, τις γραμμές που έχει, πόσες είναι, πώς είναι, τα χρώματα που του έβαλαν κ.ο.κ. 
Αποφασίσαμε να φτιάξουμε το δικό μας σύμβολο ειρήνης με χαρούμενα χρώματα και διάφορα υλικά.

 Μακάρι να γεμίζουν τις καρδιές όλων μας τέτοια φωτεινά, χαρούμενα και ειρηνικά σύμβολα σαν αυτά που φτιάχνουν τα χέρια των παιδιών μας ...


Αλλά και σαν αυτά που φτιάχνουν οι μεγάλοι, σαν τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο...για την ειρήνη, λοιπόν...





Καλή συνέχεια σε όλους και όλες...και καλό μήνα να έχουμε!

Αποταμίευση τώρα... γιατί χανόμαστε!!!

Η Παρασκευή 31 Οκτώβρη είναι η παγκόσμια μέρα Αποταμίευσης. Ευκαιρία να μιλήσουμε στα παιδιά για τη χρησιμότητά της στη ζωή μας. Μιλάμε όμως όχι μόνο για αποταμίευση χρημάτων, αλλά κυρίως για αποταμίευση όσων έχουμε ανάγκη, και κυρίως.... συναισθημάτων!
 

Διηγούμαστε την ιστορία του τζίτζικα και του μέρμηγκα, του παππού Αίσωπου, και ερχόμαστε σε επαφή με τους μύθους του, που πάντα είχαν ένα διδακτικό σκοπό.
 

Η ιστορία λέγεται στα παιδιά σαν παραμύθι, χωρίς εικόνες για να βλέπουν στην αρχή, για να δημιουργήσουν με τη φαντασία τους το παραμύθι. Η αρχική ιστορία βέβαια έχει ένα λυπηρό τέλος, γι αυτό κι εμείς παίζουμε αλλάζοντας το τέλος. Μερικά παιδιά προτείνουν διαφορετικό τέλος, έτσι ώστε η ιστορία μας να μην είναι τόσο λυπηρή. Προτείνουν: ο τζίτζικας να ζητά συγγνώμη από τον μέρμηγκα, ο μέρμηγκας να προσφέρει φαγητό και ζεστό σπίτι στον τζίτζικα για όλο το χειμώνα, ο τζίτζικας να υπόσχεται ότι από εδώ και πέρα θα είναι πιο εργατικός... όμως, με τη συζήτηση καταλήξαμε ότι δεν είναι και σωστό να εργαζόμαστε και συνέχεια και να μην διασκεδάζουμε καθόλου! Παν μέτρο άριστο, όπως έλεγαν και οι... πρόγονοι! Οπότε, ένα παιδί πρότεινε και ο μέρμηγκας να δουλεύει μία μέρα, και μία μέρα να τραγουδάει!
 
 
 
 
Την ιστορία μας έπειτα την παρακολουθήσαμε και στο διαδίκτυο, μέσα από το you tube. 
 
 
 
 
Εδώ μπορείτε να την παρακολουθήσετε ξανά!

Βρήκαμε ένα ωραίο ποίημα, που αναφέρεται στο μύθο του Αισώπου, και προσπαθήσαμε να το μετατρέψουμε σε εικονόλεξο. Τα παιδιά είδαν ότι κάθε λέξη που λέμε, μπορούμε να την αποτυπώσουμε στο χαρτί (και να την διαβάσουμε μετά), είτε με γράμματα είτε με εικόνες! συμφωνήσαμε λοιπόν να φτιάξουμε τις δικές μας εικόνες για κάποιες λέξεις που θα αφαιρούσαμε από το ποίημα μας.... το αποτέλεσμα βγήκε πολύ καλό.... διαβάζαμε και ξαναδιαβάζαμε και πολύ μας άρεσε!






Ζωγραφίσαμε εικόνες από την ιστορία...
 






.... δραματοποιήσαμε την ιστορία μας... (τα τζιτζίκια με το ντέφι, τα μυρμήγκια με το ταμπουρίνο περπατάνε αργά)
 

 

...τραγουδήσαμε το "Μέρμηγκα" του Λοίζου...
 



...και μιλήσαμε για την Αποταμίευση που έκανε ο μέρμηγκας: έβαζε στην αποθήκη του αυτό που χρειαζόταν, δηλαδή φαγητό. Όμως εμείς οι άνθρωποι αποταμιεύουμε συνήθως χρήματα. Ας τα γνωρίσουμε λοιπόν....
 

Οι γονείς μας δουλεύουν κάθε μέρα για να μπορούν να αποταμιεύουν, και να έχουν κάποια χρήματα για μεγάλες ανάγκες. Ποιες παροιμίες μας θυμίζουν Αποταμίευση;
 

Πώς εμείς τα παιδάκια μπορούμε να κάνουμε αποταμίευση; Με τους κουμπαράδες μας! Φτιάχνουμε κουμπαράδες- μυρμήγκια!
 










Ήρθαμε σε πρώτη επαφή και με το ηλεκτρονικό βιβλίο. Τα παιδιά είδαν ότι βιβλία μπορούμε να διαβάσουμε και στον υπολογιστή μας, όχι βέβαια με τη μορφή που τα γνωρίζουμε, σε χαρτί, αλλά γυρνώντας τις "σελίδες" με τον κέρσορα.
Διαβάσαμε λοιπόν δύο βιβλία για την Αποταμίευση...
 

 
Οι ιστορίες αυτές μας προβληματίζουν: ΑΝ κάθε μέρα κάνουμε κάτι μικρό, ΕΠΕΙΤΑ θα έχουμε κάτι μεγάλο (φίλους, γνώσεις, αξίες κλπ)
 



 
Επίσης, σκεφτόμαστε ότι εμείς έχουμε πολλά... και κάποια άλλα παιδάκια στερούνται! Καλό θα ήταν να μη ζητάμε συνέχεια παιχνίδια, αλλά να αποταμιεύουμε για να προσφέρουμε σε κάποιους που δεν έχουν. Άλλωστε, αυτό μας διδάσκει και η δεύτερη ιστορία... έτσι λοιπόν προσφέρουμε. Και αποταμιεύουμε καλή καρδιά και συναισθήματα!!!
 





Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, η Αποταμίευση Συναισθημάτων ΑΞΙΖΕΙ!!!

Καλό Σαββατοκύριακο, με ένα τραγουδάκι αφιερωμένο στους μεγάλους (για να ευθυμήσουμε!!)




Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

«Θέλουμε την ειρήνη, τη δίκαιη όμως ειρήνη. Επιζητούμε την ειρήνη.......

γιατί νομίζουμε πως μόνο αυτή φέρνει χαρά στους ανθρώπους, και όχι γιατί φοβόμαστε.» Θίοντορ Ρούσβελτ.

Ειρήνη.....ένα όνομα, μία ιδέα, μία αξία διαχρονική!!!!!!!!
Ενόψει της επετείου της εθνικής γιορτής για την 28η Οκτωβρίου, η εβδομάδα μας ξεκίνησε με την παρουσίαση εικόνων σχετικών με το θέμα ώστε να κεντρίσουμε την περιέργεια και το ενδιαφέρον των παιδιών.




Τα παιδιά παρατήρησαν τις εικόνες για το έπος του ΄40, τις περιέγραψαν και αφού έγιναν οι κατάλληλες ερωτήσεις, συζητήσαμε για το μεγάλο ΟΧΙ  του Μεταξά, τον Μουσολίνι, την κήρυξη του πολέμου, τις μάχες στα βουνά της Αλβανίας, τους στρατιώτες του ελληνικού στρατού, το θάρρος και την γενναιότητα τους, για τις γυναίκες της Πίνδου.
Ζωγράφισαν  μάλιστα με πολύ περιγραφικό τρόπο τα όσα έμαθαν και έγραψαν τις αντίστοιχες λέξεις





και χρησιμοποιώντας την πλαστελίνη έγραψαν το ΟΧΙ και την λέξη ΑΕΡΑ που οι Έλληνες στρατιώτες με θάρρος και αγάπη για την πατρίδα φώναζαν όταν έδιναν τον αγώνα τους για να αποτρέψουν την καταπάτηση της ελευθερίας τους.





Μπήκαμε στο διαδίκτυο και βρήκαμε φωτογραφίες της Αθήνας κατά την περίοδο της κατοχής με τα κατεστραμμένα κτίρια, τα συσσίτια, τους ταλαιπωρημένους κατοίκους.



Τα παιδιά συνειδητοποίησαν ότι ο πόλεμος φέρνει πολλά δεινά. Δεν είδαν την χαρά στα πρόσωπα των ανθρώπων, ούτε τα παιδιά να παίζουν ανέμελα και εξέφρασαν συναισθήματα λύπης και θυμού.Σύγκριναν το τότε με το τώρα σύμφωνα με τις δικές τους εμπειρίες και ονόμασαν τις αρνητικές λέξεις του πολέμου, οι οποίες καταγράφηκαν στον πίνακα
 Ζωγράφισαν την αντίστοιχη εικόνα και όλα μαζί διάβασαν τους λόγους για τους οποίους δεν θέλουμε να έχουμε στην ζωή μας τον Πόλεμο.



Έδωσαν μάλιστα στην έννοια του πολέμου ανθρώπινη υπόσταση ώστε να γίνει και πιο κατανοητή. Δημιούργησαν το σώμα του χρησιμοποιώντας το περίγραμμα ενός κοριτσιού της τάξης


ζωγράφισαν το πρόσωπο του θυμωμένο και άγριο γιατί όπως είπαν δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ χαμογελαστός και γλυκός


και χρησιμοποίησαν μαύρο μαρκαδόρο γιατί είναι το χρώμα του σκοταδιού.
Τον έντυσαν με στρατιωτικά ρούχα, του έδωσαν τουφέκι και φυσίγγια και έγραψαν το όνομα του.



Ρωτώντας τα παιδιά αν τον θέλουν στο σχολείο και στην ζωή τους, φώναξαν το μεγάλο ΟΧΙ.
Δεν θα τον στολίσουμε στην τάξη και που θα τον βάλουμε;
οι απαντήσεις των παιδιών ποικίλες:

  • να τον πολεμήσουμε γιατί δεν τον φοβόμαστε
  • να τον τηγανήσουμε
  • να τον δείρουμε
Τους ζητήθηκε να σκεφτούν έναν διαφορετικό τρόπο δράσης γιατί ποιος θα επιθυμούσε να γίνει τόσο άσχημος και άγριος και να χάσει το όμορφο και γλυκό του προσωπάκι;
Η απάντηση δεν άργησε να έρθει.......πώς θα τον αλλάζαμε;.........με την αγάπη φυσικά!!!!!!

Σχηματίστηκαν καρδιές σε όλο του το σώμα και τα παιδιά τις έκοψαν.



 Που θα τις τοποθετήσουμε;
Στο μαγικό κουτί......το οποίο διακοσμήθηκε από τα παιδιά για να ενδυναμώσουν την μαγεία της αγάπης.Αποφάσισαν να το διακοσμήσουν με καρδιές, με λουλούδια, με μαγικά καπέλα και να γράψουν και τις μαγικές λέξεις. Τοποθετήθηκε μέσα, έριξαν και λίγο χρυσόσκονη και θα περιμένουμε τα αποτελέσματα. Άραγε η μαγεία της Αγάπης θα αλλάξει τον πόλεμο; και με ποιο τρόπο; θα ξέρουμε σε λίγες μέρες....





Παρακολουθήσαμε ένα βίντεο-animation στο youtube που δείχνει στα παιδιά πως ο πόλεμος δεν είναι παιχνίδι αλλά γεγονός που είτε έχει συμβεί ή συμβαίνει, προκαλεί φρικτά αποτελέσματα
http://player.vimeo.com/video/586412
και ο φόβος, η αγωνία και η λύπη είναι τα συναισθήματα όλων όσων τα βιώνουν.




Η συζήτηση που ακολούθησε προβλημάτισε τα παιδιά!!!!!



Είναι ο πόλεμος



 παιχνίδι; τι θα γίνει αν παίζουμε με όπλα; θα μας έρθουν οι εικόνες του πραγματικού πολέμου στο μυαλό; και τότε; πώς θα νιώσουμε;

Τα παιδιά ζωγράφισαν καταπληκτικά το βίντεο που παρακολούθησαν . Έμφαση έδωσαν σε ότι τα έκανε να νιώσουν λυπημένα.....οι ζωγραφιές και τα επιχειρήματα τους τα λένε όλα!!!!!




 Διαβάζοντας μάλιστα την ιστορία του κανονιού της ειρήνης όπου το κανόνι σταμάτησε να πολεμά
όταν κατάλαβε ότι το λουλούδι που φύτρωσε πάνω του είναι ο καλύτερος φίλος και το κάνει να χαμογελά,



αποφάσισαν  με την βοήθεια των νηπιαγωγών να φέρουν το παιχνίδι- πιστόλι τους στο σχολείο και να μεταμορφωθεί στο όπλο της ειρήνης!!!! Με ποιο τρόπο; μα φυσικά ζωγραφίζοντας και κόβοντας λουλούδια τα οποία τα κόλλησαν στα κοτσάνια των όπλων και μαχαιριών, φτιάχνοντας ένα εξαιρετικό έργο τέχνης.......που δεν είναι άλλο παρά το έργο της φιλίας και της ειρήνης!!!! 






Στο τέλος,είπαν καλημέρα στην ειρήνη, ζωγραφίζοντας την ιστορία και γράφοντας με αγάπη τις λέξεις.





Το ΟΧΙ για τον πόλεμο είναι δυνατό....και τα παιδιά φώναξαν το δικό τους ΟΧΙ......
......και μέσα από το τραγούδι του ΟΧΙ και του ΝΑΙ.......


αλλά και κατασκευάζοντας το, χρησιμοποιώντας γκοφρέ χαρτί και κολλώντας το στην λέξη που είχαν γράψει. 






Τα παιδιά λένε ΟΧΙ 

  • στην Βία
  • στο Ξύλο
  • στο Σπρώξιμο
  • στα Ψέμματα
  • στην Φασαρία
  • στην Τιμωρία
  • στον πόλεμο
και σε τόσα άλλα που όπως δήλωσαν τα στεναχωρούν. 

Μέσα στην εβδομάδα μας επισκέφτηκε και μία γιαγιά, η κ. Αθανασία η οποία απάντησε με υπομονή στις ερωτήσεις των παιδιών και στις απορίες που είχαν σχετικά με το πως περνούσαν την ημέρα τους τα παιδιά της κατοχής. Η κ. Αθανασία μας διηγήθηκε ιστορίες της εποχής μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού γιατί την περίοδο εκείνη δεν ήταν παραπάνω από 5 χρονών. Μας μίλησε για το φαγητό, το σπίτι, τα ρούχα, τις αρρώστιες, το σχολείο, τα παιχνίδια των παιδιών. Συγκρίναμε το τότε με το τώρα και τα παιδιά κατάλαβαν πόσο σημαντικά είναι όσα τους προσφέρονται τώρα τόσο απλόχερα. Ευχαριστούμε την κ. Αθανασία για το θάρρος που είχε να φέρει εκείνες τις εικόνες στο μυαλό της. Συγκινηθήκαμε πολύ!!!!!! 

Οι ερωτήσεις των παιδιών....που προετοίμασαν( τις διαβάζουμε για να τις θυμηθούν)


Η συζήτηση.......


στην οποία μας δόθηκε η δυνατότητα να συγκρίνουμε τις ηλικίες μας και να παρατηρήσουμε τα στοιχεία της εξωτερικής εμφάνισης που καθορίζουν αν κάποιος είναι παππούς, γιαγιά ή όχι



Ο αποχαιρετισμός και η συγκίνηση των παιδιών!!!!!!



Μετά από όλα αυτά, ποιο παιδί δεν θα επιθυμούσε να επικρατεί ειρήνη σε όλον τον κόσμο; Κι όμως ακόμα και στις μέρες μας δεν βιώνουν την ειρήνη όλα τα παιδιά.
 Τα παιδιά στέλνουν μήνυμα ειρήνης σε όλους .......


φτιάχνοντας περιστέρια.......με ζωγραφική......



με αποτύπωμα παλαμών..........όπου έγιναν λευκά περιστέρια



και δηλώνουν ότι αγαπούν, θέλουν και λένε ένα μεγάλο ΝΑΙ.....

  • στην αγκαλιά
  • στα φιλιά
  • στην αγάπη
  • στα τραγούδια
  • στο φαγητό
  • στα βιβλία
  • στο παιχνίδι
  • στο καλοκαίρι


Κατονομάζουν που λένε ΟΧΙ και που ΝΑΙ.......( σύμφωνα με το τραγούδι που έμαθαν)



και το εκφράζουν και μέσα από την ζωγραφική τους





αλλά και φτιάχνοντας την δική τους σημαία της ειρήνης.( οι παλάμες είναι λιγοστές γιατί τα παιδιά χωρισμένα σε ομάδες είχαν αναλάβει να ολοκληρώσουν διαφορετική δραστηριότητα πάνω στο θέμα)

                                       


Στην συνέχεια, κατασκεύασαν την σημαία της ΕΙΡΗΝΗΣ η οποία είναι γεμάτη από χαρούμενα χρώματα...και αποτελεί ένα παγκόσμιο σύμβολο




Η ιστορία της σημαίας της ειρήνης σύμφωνα με την παρακάτω πηγή......

Η ιστορία της Σημαίας της Ειρήνης 
 (Carmen Pirovano) 
Η αυθεντική σημαία της Ειρήνης είναι αυτή που στο κέντρο αντί της λέξης
"PEACE" υπάρχει το λευκό περιστέρι ως οικουμενικό μήνυμα αδελφοσύνης. 
Το λευκό περιστέρι είναι έργο του Πάμπλο Πικάσο. Στα μεταπολεμικά 
χρόνια, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’50 ήταν ένα σύμβολο που δεν 
μπορούσε να ανυψωθεί πουθενά και όποιοι το έκαναν τιμωρούνταν από το 
νόμο!!!!!!!!!!
Η σημαία της ειρήνης εμφανίστηκε στην Ιταλία στην πρώτη πορεία Ειρήνης, 
στις 24 Σεπτεμβρίου του 1961. Εμπνευσμένη από τη σημαία των
αγγλοσαξόνων ειρηνιστών το 1958, που με επικεφαλής τον φιλόσοφο
Μπέρτραντ Ράσελ διαδήλωσαν στο Aldermaston σε ένδειξη διαμαρτυρίας για 
τα πυρινικά όπλα Ο ειρηνηστής ,φιλόσοφος Aldo Capitini μαζί με κάποιες 
φίλες του από την Περούτζια, έραψαν τις χρωματιστές ρίγες βιαστικά το 
βράδυ και έφτιαξαν τη σημαία που την άλλη μέρα την κρατούσαν στην πορεία 
ειρήνης Perugia-Assisi
Η πρώτη σημαία της Ειρήνης φυλάσσεται στην Collevalenza, κοντά στο Todi
από τον dr. Lanfranco Mencaroni, φίλος και σύντροφο του ειρηνιστή Aldo
Capitini που είχε την ιδέα της πορείας Ειρήνης από την Περούτζια στην 
Ασίζη.

Αφού φτιάξαμε την σημαία της ειρήνης, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε στην άκρη την Ελληνική σημαία. Την τελευταία ημέρα της εβδομάδας ζωγραφίσαμε την ελληνική σημαία για να τιμήσουμε τους ανθρώπους που έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία και την πατρίδα μας.

Δουλέψαμε τις συλλαβές του Ελευθερία και Θάνατος οι οποίες είναι τόσες όσες και οι λωρίδες στην ελληνική σημαία βάζοντας τες σε σειρά 






και συζητήσαμε για τα χρώματα και τον σταυρό που έχει.

Τα παιδιά θα αποχωρήσουν κρατώντας με καμάρι  και τις δυο  σημαίες που κατασκεύασαν...

Τέλος, διασκεδάσαμε χορεύοντας και τραγουδώντας τραγούδια για την ειρήνη 




και  παίζοντας με τις λέξεις. Τα παιδιά είτε μόνα τους είτε σε ζευγάρια έπρεπε να βρουν την λέξη που ζητούσε η νηπιαγωγός κάθε φορά και να την αγγίξουν χρησιμοποιώντας μόνο τα πόδια και τα χέρια τους ( η λέξη ήταν γραμμένη από τρεις έως τέσσερις φορές).










Οι δραστηριότητες για το θέμα θα ολοκληρωθούν την Δευτέρα, που θα γιορτάσουμε την εθνική επέτειο της  28ης Οκτωβρίου, στον χώρο του σχολείου.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!! ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!!!!!