ΠΑΕΙ Ο ΚΟΥΤΣΟΦΛΕΒΑΡΟΣ... ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΜΑΡΤΗ!

Ο τρίτος μήνας του Χειμώνα έφτασε στο τέλος του! Γυρίσαμε στο ημερολόγιο της τάξης σήμερα το χαρτάκι και διαβάσαμε με τα παιδιά πως έγραφε Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου. Σήκωσα λίγο αυτό το χαρτάκι, και παρατηρήσαμε ότι ο επόμενος αριθμός στο ημερολόγιο δεν είναι το...29 που όλα τα παιδιά περιμένανε, αλλά το 1! και αυτό σημαίνει, όπως όλοι παραδεχτήκαμε, ότι αύριο ένας νέος μήνας ξεκινά! Μα πώς γίνεται αυτό; Δεν έχουμε μάθει ότι οι μήνες έχουν 30 ή 31 ημέρες; Αυτός ο μήνας, ο Φλεβάρης, γιατί έχει πιο λίγες; 

Καλή ευκαιρία να διαβάσουμε την ιστορία του Φλεβάρη από την όμορφη σειρά για τους μήνες της Λότης Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου. Ο Φλεβάρης λοιπόν, γιος της Παγωνιάς και του Χειμώνα, εγγονός του Χρόνου και αδελφός του Γενάρη και του Δεκέμβρη, γεννήθηκε λίγο...κουτσός και δεν μπορούσε να τρέξει... έτρεχε όμως το μυαλό του, είχε πολύ φαντασία, και μέσα από πολλά που σκαρφιζόταν και σκανταλιές που έκανε, εφηύρε και τις Απόκριες! μπορεί λοιπόν να μην είναι ένας ολόκληρος μήνας, αλλά είναι χαρούμενος, έξυπνος και ζωηρός, και προσφέρει ξεγνοιασιά και κέφι στους ανθρώπους! Γεια σου αγαπημένε Κουτσοφλέβαρε! Είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε τον Μάρτη!

Ο κουτσοφλέβαρος Μάρτης εκτός από ζωηρός, κεφάτος και έξυπνος είναι και χαδιάρης και πότε κλαίει πότε γελάει.Όπως λένε και οι παροιμίες για αυτόν, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να φυλάμε τα ρούχα μας για να έχουμε τα μισά.Για αυτό και φτιάξαμε μαρτιάτικα βραχιολάκια έτσι ώστε να μην μας κάψει.

Παροιμίες για τον Μάρτη:
Μάρτης είναι χάδια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει.
O Μάρτης ο κλαψόγελος.Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Του Mάρτη του αρέσει, να είναι πάντα στο διπλό, 
μια στις δέκα να έχει ήλιο, και τις άλλες ξυλιασμό.

Τέλος, τραγουδήσαμε χρησιμοποιώντας τις ανάλογες κινήσεις

και μάθαμε το τραγούδι για το πώς θα δέσουμε τον Μάρτη αφού πρώτα το επεξεργαστήκαμε. Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι τα κάλαντα της Άνοιξης και τραγουδώντας τα πήραμε πληροφορίες για τον ερχομό των χελιδονιών,τα μαρτιάτικα βραχόλια και την σαρακοστή.
Τα κάλαντα της Άνοιξης:
Στα πρώτα βυζαντινά χρόνια, το "ελληνικό" έθιμο  της χελιδόνας θεωρήθηκε ειδωλολατρικό και στην αρχή απαγορεύτηκε από την εκκλησία Παρ' όλα αυτά όμως τα παιδιά συνέχιζαν να τραγουδούν τον ερχομό της Άνοιξης και έτσι το έθιμο διατηρήθηκε όπως ακριβώς και στην αρχαιότητα.

 Σε κάθε μεριά της Ελλάδας, τα παιδιά ξεχύνονταν στους δρόμους για να καλωσορίσουν τα χελιδόνια τους, τους αγγελιοφόρους της Άνοιξης.

Κρατούσαν στα χέρια τους ένα ξύλινο χελιδόνι και του κρεμούσαν στο λαιμό κουδουνάκια .

Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και έλεγαν τα "χελιδονίσματα" ενώ τα κουδουνάκια συνόδευαν το τραγούδι τους

Το τέλος του Χειμώνα και τον ερχομό των χελιδονιών γιόρταζαν τα παιδιά από την αρχαιότητα με τα "χελιδονίσματα".

Ο συγγραφέας Αθηναίος (2ος αιώνας μ.Χ.) έχει διασώσει ένα "χελιδόνισμα" που τραγουδούσαν τα παιδιά στη Ρόδο. Κρατώντας ένα ομοίωμα χελιδονιού, τριγύριζαν στην πόλη και ζητούσαν φιλέματα.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!

Τα κάλαντα της Άνοιξης, περπερούνα- χελιδόνισμα, μπορείτε να τα ακούσετε από τα ενδιαφέροντα βιντεάκια  στην ιστοσελίδα μας καθώς μπορείτε να ακούσετε και άλλα παραδοσιακά κάλαντα της άνοιξης  στην ιστοσελίδα του youtube.