ΕΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ...

ΕΧΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ...

Ο καιρός αλλάζει και τις αλλαγές αυτές παρατηρούμε καθημερινά με τα παιδιά. Οι μέρες μας είναι πιο ηλιόλουστες, συχνά δε χρειάζεται να φορέσουμε πανωφόρι για να βγούμε να παίξουμε στην αυλή, και η μέρα κρατάει περισσότερο. Μιλάμε λοιπόν για τη νέα εποχή, την Άνοιξη, και τα χαρακτηριστικά της. Μέσα από έναν καταιγισμό ιδεών, τα παιδιά θυμούνται και άλλα χαρακτηριστικά των περασμένων ή ερχόμενων εποχών, και έτσι φτιάχνουμε τον "Κύκλο των Εποχών".

Μαθαίνουμε ότι η μία εποχή διαδέχεται την άλλη, και ότι ο χρόνος γυρίζει σαν ένας τροχός. Μαθαίνουμε ποια είναι η συνέχεια των εποχών, πότε ολοκληρώνεται ένας ολόκληρος χρόνος, και συζητάμε για τα συναισθήματα που μας δημιουργούνται από τις αλλαγές, τα ήθη, τα έθιμα, και γιορτές κάθε εποχής. Τα παιδιά διαλέγουν το Καλοκαίρι ως την αγαπημένη τους εποχή, και κάνουμε μια όμορφη συζήτηση για τα "όμορφα" και "άσχημα" κάθε εποχής, για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάθε εποχή είναι χρήσιμη και πρέπει να την καλοδεχόμαστε.
Παίζουμε το παιχνίδι της αλλαγής των εποχών,και τα παιδιά δραματοποιούν με κινήσεις του σώματος καταστάσεις που ακούνε: στην αρχή είναι περπατητές κοντά στη θάλασσα, βουλιάζουν τα πόδια στην άμμο, κάνει ζέστη και ο ήλιος ενοχλεί, βουτάνε για να δροσιστούν...ξαφνικά ο ήλιος χάνεται, αδύναμες ψιχάλες πέφτουν και σκοτεινιάζει ο ουρανός, ελαφρύ αεράκι τα αναγκάζει να ντυθούν...όμως η βροχή δυναμώνει, ο αέρας φυσάει πολύ και δυσκολεύονται να τρέξουν να προφυλαχθούν...όταν ξαφνικά κάνει πολύ πολύ κρύο, όλα παγώνουν και νιφάδες χιονιού πέφτουν στη γη, τα παιδιά ντύνονται ζεστά και ανάβουν ξύλα για να ζεσταθούν...όμως ο καιρός περνά και τα χιόνια λιώνουν, τα πανωφόρια βγαίνουν, ο ήλιος κάνει πάλι την εμφάνισή του και η φύση ανθίζει, τα παιδιά μαζεύουν ανεμώνες...Όλο αυτό το παιχνίδι διασκέδασε αρκετά τα παιδιά, που θέλανε να το επαναλάβουμε κι άλλες φορές. Τέλος χορέψαμε το Τραγούδι των Εποχών.

Ήρθε η στιγμή να ασχοληθούμε περισσότερο όμως με την εποχή που διανύουμε, την Άνοιξη. Τι άραγε μας έρχεται στο μυαλό, όταν ακούμε τη λέξη "Άνοιξη";

Μελετάμε τους πίνακες ζωγραφικής γνωστών καλλιτεχνών και αναρωτιόμαστε ποια εποχή να θέλουν να απεικονίσουν. Μας βοηθάνε πολύ σε αυτό η ενδυμασία των ανθρώπων, τα αντικείμενα, τα χρώματα της φύσης που χρησιμοποιούν οι δύο ζωγράφοι...

Τα παιδιά διαλέγουν ποιο πίνακα τους εκφράζει περισσότερο και αποτυπώνουν με παρόμοια χρώματα...

Δραματοποιούμε το έθιμο της Περπερούνας, μία συνήθεια που είχε παλιά ο λαός μας την Άνοιξη, για να παρακαλέσει να έρθει η ανοιξιάτικη βροχούλα και να ποτίσει τις καλλιέργειες.

Τα Χελιδονίσματα είναι τραγούδια προς τιμή των αγγελιοφόρων της Άνοιξης, των αποδημητικών χελιδονιών, κι εμείς τραγουδάμε για αυτά και διαβάζουμε το λαικό μύθο που μας εξηγεί για ποιο λόγο διάλεξε η Άνοιξη τα χελιδόνια να μηνύσουν στους ανθρώπους τον ερχομό της (από το ανθολόγιο του νηπιαγωγείου)

Στολίζουμε την τάξη για να φέρουμε και μέσα στην αίθουσα την Άνοιξη, και φτιάχνουμε φωλίτσες που φιλοξενούν τα δικά μας πουλάκια με τα ...αυγουλάκια τους και το βραχιόλι του Μάρτη!

Γίναμε χελιδονάκια φορώντας ασπρόμαυρες κορδέλες και λουλούδια κρατώντας τις κατασκευές μας και με την συνοδεία της μουσικής από τις τέσσερις εποχές του Vivaldi χορέψαμε με τις ανάλογες κινήσεις.

Μάθαμε και επεξεργαστήκαμε αινίγματα για την Άνοιξη ...

και φτιάξαμε την κυρά-Σαρακοστή αφού μιλήσαμε για το πώς απεικονίζεται και γιατί(επτά πόδια,χωρίς στόμα και σταυρωμένα χέρια,ποδιά και ρούχα)

Η Κυρά- Σαρακοστή είναι ένα έθιμο από τα παλαιότερα ελληνικά που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα. Είναι ουσιαστικά ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο για τις ημέρες της Μεγάλης Σαρακοστής. Την φτιάχνουμε την Καθαρά Δευτέρα.

Έχει επτά πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της Σαρακοστής, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται και κλειστό το στόμα γιατί νηστεύει!

Απ’ το φούρνο της κουζίνας,
μια Δευτέρα Καθαρή,
ξεπετάχτηκε αφράτη
η κυρά-Σαρακοστή.

Από ζυμάρι είναι φτιαγμένη*
αλλά δεν έχει στόμα,
γιατί νηστεύει.

Τα χέρια της κρατάει σταυρωμένα
και προσέχευται διαρκώς,
μα όχι παραπονεμένα.

Πάνω στα πόδια της πατάει
τα επτά
και την Πασχαλιά της περιμένει
καρτερικά.

Εγώ ένα πόδι τη βδομάδα θα της κόβω
κι αυτή θα με μαλώνει που απ’ όλα τρώω.

Τέλος, δημιουργήσαμε με την πλαστελίνη πολύχρωμες πεταλούδες της Άνοιξης