Αυτή την εβδομάδα ασχοληθήκαμε με την επέτειο του Πολυτεχνείου. Το θέμα το επεξεργαστήκαμε με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει κατανοητή η έννοια της ελευθερίας και δημοκρατίας. Έννοιες διαχρονικές που απασχόλησαν και απασχολούν χώρες και κοινωνίες στον πλανήτη μας.
Αρχικά, διαβάσαμε το παραμύθι της Ευγενίας Φακίνου η Ντενεκεδούπολη
και συζητήσαμε για την πλοκή, τους ήρωες, τις ανάγκες τους και το τι σημαίνει να είμαι ελεύθερος.
Στην συνέχεια το κάθε παιδί διάλεξε τον ήρωα που τον εντυπωσίασε και δικαιολόγησε την θέση του με επιχειρήματα. Κατασκεύασε τον ήρωα του παραμυθιού χρησιμοποιώντας ένα τενεκεδάκι, την ζωγραφιά του και γκοφρέ χαρτί( το πρόσωπο του κάθε ήρωα και τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν συναποφασίστηκαν από τα παιδιά).
Τα παιδιά έπαιξαν στο κουκλοθέατρο την αντίστοιχη ιστορία εκφράζοντας και τις δικές τους ιδέες.
Το παραμύθι ήταν η αφόρμηση για να γίνει αναφορά στην 17 Νοεμβρίου 1973. Ο αγώνας των φοιτητών, τα συνθήματα, το πολυτεχνείο, η έκβαση του αγώνα τους θύμισε σε πολλά σημεία την ιστορία που δούλεψαν και με μεγάλο ενδιαφέρον έψαξαν στο διαδίκτυο εικόνες της εποχής και του γεγονότος.
Τα παιδιά διαπίστωσαν ότι δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τον πιο δυνατό( σε σωματική δύναμη όπως τον Λαδένιο του παραμυθιού ή σε στρατιωτική ή σε ψυχολογική). Αν είμαστε όλοι μαζί σαν μια γροθιά και εάν χρησιμοποιούμε την δύναμη του μυαλού, μπορούμε να φέρουμε αξιόλογα αποτελέσματα στην ζωή μας.Έμαθαν επίσης καινούργιες λέξεις όπως Πολυτεχνείο, πανεπιστήμιο,φοιτητές, επαναστατικός αγώνας, ελευθερία, δημοκρατία.
Παράλληλα, άκουσαν και σχετικά τραγούδια τα οποία τους ξεσήκωσαν και μία επαναστατική διάθεση εκδηλώθηκε στην τάξη. Τραγούδια όπως
Πότε όμως χρειάζεται να ξεσηκωθούμε και να επαναστατούμε; Και τι χρειάζεται για να το κάνουμε; Τα παιδιά έχουν δικαιώματα ή μόνο υποχρεώσεις; Βρήκαμε την διακήρυξη των δικαιωμάτων του παιδιού μέσα από το διαδίκτυο, σύμφωνα με την σύμβαση της unicef, http://www.unicef.gr/symbs.php,
την αναλύσαμε επιγραμματικά δίνοντας έμφαση στα πιο οικεία για τα παιδιά ,φτιάξαμε αφίσα γράφοντας τις ανάλογες λέξεις,
και αποφάσισαν με ποιο τρόπο θα διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους εάν χρειαστεί. Όλα συμφώνησαν ότι δεν μπορούν μόνα τους αλλά όλα μαζί και ότι θα το έκαναν με μεγάλη χαρά αν κάποιος τους αφαιρούσε το δικαίωμα
Έπαιξαν τα παιδιά των δύο πρώτων τάξεων του δημοτικού με τα παιδιά του νηπιαγωγείου στο χώρο του δημοτικού το παιχνίδι η καυτή πατάτα (ιδέα της κ.Σοφίας)
(ευχαριστούμε πολύ τις δασκάλες του 4ου και του7ου δημοτικού σχολείου, κ.Σοφία και κ.Γαλάτεια καθώς και τον διευθυντή κ.Αρβανίτη και την διευθύντρια κ. Καββαδία αντίστοιχα γιατί χωρίς την στήριξη τους και την συνεργασία τους η δραστηριότητα δεν θα είχε ολοκληρωθεί και τα παιδιά δεν θα είχαν συνειδητοποιήσει τι σημαίνει αγώνας, διεκδίκηση,δικαιώματα, στόχος, αποτέλεσμα,επιτυχία, συνεργασία ).
Τα παιδιά βίωσαν με τον δικό τους τρόπο τον αγώνα των φοιτητών και χάρηκαν όταν διαπίστωσαν πώς όλοι μαζί πετυχαίνουμε πολλά περισσότερα από την μονάδα. Κατάφεραν να ξεσηκώσουν τα παιδιά που έκαναν μάθημα και η ώρα μαθήματος να γίνει ώρα παιχνιδιού. Η επιστροφή στο σχολείο μας βρήκε πιο δυνατούς και πιο αγαπημένους.
Τέλος, διαβάσαμε και το παραμύθι Η ΚΥΡΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ,
το συζητήσαμε και τα παιδιά ζωγράφισαν ότι τους έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Οι ζωγραφιές τους μας κατέπληξαν!!!!
Η εβδομάδα πέρασε όμορφα και δημιουργικά. Τα παιδιά έφυγαν με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη και με ένα κόκκινο γαρύφαλλο ( ευχαριστούμε τον πατέρα- κ. Λαουλάκο για την προσφορά του)
Αρχικά, διαβάσαμε το παραμύθι της Ευγενίας Φακίνου η Ντενεκεδούπολη
Στην συνέχεια το κάθε παιδί διάλεξε τον ήρωα που τον εντυπωσίασε και δικαιολόγησε την θέση του με επιχειρήματα. Κατασκεύασε τον ήρωα του παραμυθιού χρησιμοποιώντας ένα τενεκεδάκι, την ζωγραφιά του και γκοφρέ χαρτί( το πρόσωπο του κάθε ήρωα και τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν συναποφασίστηκαν από τα παιδιά).
Τα παιδιά έπαιξαν στο κουκλοθέατρο την αντίστοιχη ιστορία εκφράζοντας και τις δικές τους ιδέες.
Έφεραν παραδείγματα από την καθημερινότητα τους δικαιολογώντας γιατί νιώθουν ότι μπορούν να αποφασίζουν για διάφορα θέματα σε αντίθεση με τα ντενεκαδάκια που για λίγο καιρό ένιωθαν δυστυχισμένα όταν κάποιος πιο δυνατός αποφάσιζε για εκείνα. Η συζήτηση όπως συνεχίστηκε έδωσε την δυνατότητα να αναφερθεί ο περιορισμός της απόλυτης ελευθερίας όταν ακολουθούμε τους κανόνες, τις υποχρεώσεις μας και σεβόμαστε τα δικαιώματα των άλλων.
Το παραμύθι ήταν η αφόρμηση για να γίνει αναφορά στην 17 Νοεμβρίου 1973. Ο αγώνας των φοιτητών, τα συνθήματα, το πολυτεχνείο, η έκβαση του αγώνα τους θύμισε σε πολλά σημεία την ιστορία που δούλεψαν και με μεγάλο ενδιαφέρον έψαξαν στο διαδίκτυο εικόνες της εποχής και του γεγονότος.
Τα παιδιά διαπίστωσαν ότι δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τον πιο δυνατό( σε σωματική δύναμη όπως τον Λαδένιο του παραμυθιού ή σε στρατιωτική ή σε ψυχολογική). Αν είμαστε όλοι μαζί σαν μια γροθιά και εάν χρησιμοποιούμε την δύναμη του μυαλού, μπορούμε να φέρουμε αξιόλογα αποτελέσματα στην ζωή μας.Έμαθαν επίσης καινούργιες λέξεις όπως Πολυτεχνείο, πανεπιστήμιο,φοιτητές, επαναστατικός αγώνας, ελευθερία, δημοκρατία.
Παράλληλα, άκουσαν και σχετικά τραγούδια τα οποία τους ξεσήκωσαν και μία επαναστατική διάθεση εκδηλώθηκε στην τάξη. Τραγούδια όπως
το ακορντεόν- Μάνος Λοϊζος
ο δρόμος- Μάνος Λοϊζος
ένα το χελιδόνι- Μίκης Θεοδωράκης
Πότε όμως χρειάζεται να ξεσηκωθούμε και να επαναστατούμε; Και τι χρειάζεται για να το κάνουμε; Τα παιδιά έχουν δικαιώματα ή μόνο υποχρεώσεις; Βρήκαμε την διακήρυξη των δικαιωμάτων του παιδιού μέσα από το διαδίκτυο, σύμφωνα με την σύμβαση της unicef, http://www.unicef.gr/symbs.php,
την αναλύσαμε επιγραμματικά δίνοντας έμφαση στα πιο οικεία για τα παιδιά ,φτιάξαμε αφίσα γράφοντας τις ανάλογες λέξεις,
και αποφάσισαν με ποιο τρόπο θα διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους εάν χρειαστεί. Όλα συμφώνησαν ότι δεν μπορούν μόνα τους αλλά όλα μαζί και ότι θα το έκαναν με μεγάλη χαρά αν κάποιος τους αφαιρούσε το δικαίωμα
- για παιχνίδι
- τροφή
- στέγη
- αγάπη
- υγεία
- διασκέδαση
- σχολείο
- νερό κ.τ.λ (ζητήθηκε από τα παιδιά να εκφράσουν τις ανάγκες τους).
Οργανώθηκε λοιπόν μία <<εκστρατεία>> για αυτά που θεώρησαν ως πιο σημαντικά. Τα παιδιά ζωγράφισαν το δικαίωμα που ήθελαν σε χαρτόνι,το έγραψαν αφού το ονόμασαν,
το επεξεργάστηκαν
και βγήκαν στο δρόμο να φωνάξουν δυνατά τα δικαιώματα τους (βοήθησαν και οι μανούλες στο έργο μας και τις ευχαριστούμε πολύ)
Καταλήξαμε στο δημοτικό όπου τα μεγαλύτερα παιδιά άκουσαν τις φωνές, άφησαν το μάθημα και μας ακολούθησαν με πάθος στο σύνθημα θέλουμε παιχνίδι .το επεξεργάστηκαν
και βγήκαν στο δρόμο να φωνάξουν δυνατά τα δικαιώματα τους (βοήθησαν και οι μανούλες στο έργο μας και τις ευχαριστούμε πολύ)
Έπαιξαν τα παιδιά των δύο πρώτων τάξεων του δημοτικού με τα παιδιά του νηπιαγωγείου στο χώρο του δημοτικού το παιχνίδι η καυτή πατάτα (ιδέα της κ.Σοφίας)
(ευχαριστούμε πολύ τις δασκάλες του 4ου και του7ου δημοτικού σχολείου, κ.Σοφία και κ.Γαλάτεια καθώς και τον διευθυντή κ.Αρβανίτη και την διευθύντρια κ. Καββαδία αντίστοιχα γιατί χωρίς την στήριξη τους και την συνεργασία τους η δραστηριότητα δεν θα είχε ολοκληρωθεί και τα παιδιά δεν θα είχαν συνειδητοποιήσει τι σημαίνει αγώνας, διεκδίκηση,δικαιώματα, στόχος, αποτέλεσμα,επιτυχία, συνεργασία ).
Τα παιδιά βίωσαν με τον δικό τους τρόπο τον αγώνα των φοιτητών και χάρηκαν όταν διαπίστωσαν πώς όλοι μαζί πετυχαίνουμε πολλά περισσότερα από την μονάδα. Κατάφεραν να ξεσηκώσουν τα παιδιά που έκαναν μάθημα και η ώρα μαθήματος να γίνει ώρα παιχνιδιού. Η επιστροφή στο σχολείο μας βρήκε πιο δυνατούς και πιο αγαπημένους.
Τέλος, διαβάσαμε και το παραμύθι Η ΚΥΡΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ,
το συζητήσαμε και τα παιδιά ζωγράφισαν ότι τους έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Οι ζωγραφιές τους μας κατέπληξαν!!!!
Η εβδομάδα πέρασε όμορφα και δημιουργικά. Τα παιδιά έφυγαν με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη και με ένα κόκκινο γαρύφαλλο ( ευχαριστούμε τον πατέρα- κ. Λαουλάκο για την προσφορά του)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας άρεσε; Αφήστε το σχόλιό σας