15ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ: Μάη μου καλέ μου μήνα...

...περιμένοντας τον τρίτο μήνα της άνοιξης, τα παιδιά έφερναν στο σχολείο μας πληροφορίες σε έντυπο υλικό, όπως εικόνες, βιβλία, εκτυπωμένες σελίδες από το διαδίκτυο για τα έντομα που συζητάμε αυτές τις μέρες.

Συγκεκριμένα, είδαμε, αφού είχε δημιουργηθεί η απορία προηγουμένως, για το αν ο σκορπιός κι η αράχνη είναι έντομα, αφού έχουν 8 πόδια κι όχι 6, όπως τα υπόλοιπα έντομα.

Έτσι, είδαμε ότι

και μάθαμε κι άλλα πράγματα για τα δύο αρθρόποδα

Μάλιστα, τα παιδιά ενθουσιάστηκαν περισσότερο με τις διάφορες πληροφορίες που έμαθαν για τον σκορπιό παρά για την αράχνη κ ιδιαίτερα, με το γεγονός ότι ο σκορπιός κάνει κακό στον εαυτό του όταν φοβάται, π.χ. σε φωτιά ή άλλο κίνδυνο. Τους άρεσε κ ο χορός του ζευγαρώματος των σκορπιών κ αποτύπωσαν σε χαρτί τις εντυπώσεις τους αλλά "ο δαίμων της φωτογραφικής κάμερας" θα μας επιτρέψει προσεχώς να δούμε τα έργα των παιδιών...

....Και ιδού τα έργα τους εν τέλει...

Παράλληλα, μιλήσαμε κ για τις μέλισσες, παρατηρώντας τις σε βιβλία

αλλά και στο διαδίκτυο

(ευχαριστούμε τη μανούλα για την ενδιαφέρουσα πρόταση...)

Αφού παρακολουθήσαμε με πολύ ενδιαφέρον, φτιάξαμε μία αφίσα για όλα τα καινούρια που μάθαμε για τη μελισσούλα!

Είδαμε κ κάποια ξαδερφάκια της μέλισσας

που είναι λιγότερο εργατικά κ καλοσυνάτα από τις μέλισσες...

Στη συνέχεια, φτιάξαμε με διάφορα υλικά τις δικές μας μέλισσες

παίξαμε μ΄αυτές

κ τις αφήσαμε να "ξεκουραστούν" για να στολίσουμε την τάξη μας...

Μάλιστα, ετοιμάσαμε και λουλούδια γι΄αυτές, ώστε να τις βοηθήσουμε να μαζέψουν όσο περισσότερο νέκταρ γίνεται...

Με αφορμή τα λουλούδια που ετοιμάσαμε για τις μέλισσες, τα λουλούδια που φέρνουν τα παιδιά στο σχολείο μας και τα λουλούδια του πιο ανοιξιάτικου μήνα, μιλήσαμε για το έθιμο της πρωτομαγιάς,το στεφάνι.

...Στην Ελλάδα το πιο διαδεδομένο έθιμο είναι η δημιουργία του πρωτομαγιάτικου στεφανιού από λουλούδια κομμένα από τους αγρούς. Παραλλαγή του εθίμου εντοπίζεται και στην αρχαιότητα, όταν στο πλαίσιο της εορτής των Θαργηλίων, οι συμμετέχοντες έπαιρναν ένα πράσινο κλαδί που μόλις είχε πετάξει φύλλα, το τύλιγαν με ταινίες και επάνω του κρεμούσαν σύκα, ψωμί, φλασκιά με λάδι, κρασί και μέλι, συμβολίζοντας την ζωή, την υγεία, την καλή τύχη, την καλή σοδειά και την ευφορία. Στην πάροδο των χρόνων, βέβαια, το έθιμο άλλαξε πολλές φορές για να πάρει τελικά τη μορφή που έχει σήμερα. Στη σύγχρονη εποχή, απαλλαγμένοι από τέτοιου είδους συμβολισμούς, το στεφάνι της Πρωτομαγιάς αποτελεί περισσότερο μία ευχάριστη δραστηριότητα για τα παιδιά τα οποία απολαμβάνουν την ημέρα χωρίς σχολείο και προσπαθούν να φτιάξουν το ομορφότερο στεφάνι της γειτονιάς. Το κρεμούν στην πόρτα ή το μπαλκόνι όπου και το κρατούν μέχρι τις 23 Ιουνίου, παραμονή του Αη Γιάννη του Κλήδονα, οπότε και το καίνε.

Η παράδοση θέλει τους αγρότες να φτιάχνουν από μόνοι τους τα πρωτομαγιάτικα στεφάνια με κάπως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχουμε συνηθίσει. Στη Σέριφο, ήδη από το βράδυ της πρωτομαγιάς, κρεμούν στην πόρτα του σπιτιού τους ένα στεφάνι από λουλούδια, προσθέτοντας όμως και τσουκνίδες, κριθάρι και σκόρδο. Στην Αγιάσο της Λέσβου, φτιάχνουν στεφάνια από όλα τα λουλούδια και βάζουν μέσα "δαιμοναριά", άγριο χόρτο με πλατιά φύλλα και κίτρινα λουλούδια για να δαιμονίζονται οι γαμπροί. Στα μέρη της Μικράς Ασίας σε κάθε στεφάνι έβαζαν, εκτός από λουλούδια, ένα σκόρδο για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό κι ένα στάχυ για την καλή σοδειά. Το μαγιάτικο στεφάνι στόλιζε τις πόρτες των σπιτιών ως του Αϊ - Γιαννιού του Θεριστή και τότε, το καίγανε στις φωτιές του αγίου.

Εκτός από το μαγιάτικο στεφάνι, σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας αναβιώνουν ακόμα και στις μέρες μας κάποια ενδιαφέροντα έθιμα που έχουν λυτρωτικές, εξαγνιστικές ιδιότητες και κυρίως έχουν να κάνουν με την καλοτυχία και την υγεία. Στην Κέρκυρα, ένα νησί που φημίζεται για τις ξεχωριστές της παραδόσεις και για τους ανθρώπους της που παραμένουν πιστοί σε αυτές, το Μαγιόξυλο έχει την τιμητική του. Οι κάτοικοι περιφέρουν έναν κορμό κυπαρισσιού, σκεπασμένο με κίτρινες μαργαρίτες που γύρω του έχει ένα στεφάνι με χλωρά κλαδιά. Με το μαγιόξυλο αυτό, οι νέοι εργάτες ντυμένοι με κάτασπρα παντελόνια και πουκάμισα και κόκκινα μαντήλια στο λαιμό βγαίνουν στους δρόμους, τραγουδώντας το Μάη.

Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας το πήδημα στη φωτιά είναι μία απαραίτητη τελετουργική διαδικασία που θα αποτρέψει τις αρρώστιες εξασφαλίζοντας την καλή υγεία. Νέοι και γυναίκες μεγάλης ηλικίας μαζεύονται την παραμονή της Πρωτομαγιάς, μόλις δύσει ο ήλιος και ανάβουν φωτιές με ξερά κλαδιά που έχουν συγκεντρώσει αρκετές μέρες πριν. Όσο η φωτιά είναι αναμμένη οι γυναίκες χορεύουν κυκλικούς χορούς γύρω από τη φωτιά και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια για την Πρωτομαγιά. Τα νέα παιδιά, αφού βρέξουν τα μαλλιά και τα ρούχα τους, πηδούν πάνω από τις φωτιές σαν μία συμβολική πράξη που αποσκοπεί στο να διώξει τον χειμώνα και την αρρώστια. Στην συνέχεια όλοι παίρνουν έναν δαυλό από φωτιά και την πηγαίνουν στο σπίτι τους για να φύγουν όλα τα κακά.

Σήμερα Πρωτομαγιά, βγαίνουν τα φίδια απ΄ τη φωλιά, ούτε ήλιος να τα δει, ούτε μπροστά μου να φανεί.

Στην Ήπειρο, την παραμονή της Πρωτομαγιάς, τα παιδιά πηγαίνουν στους κήπους, χτυπώντας μαγειρικά σκεύη και λέγοντας μαγικά ξόρκια για να διώξουν μακριά τα φίδια. Τα ξόρκια και τα μάγια είναι συνδεδεμένα με τον μήνα Μάιο, γιατί κατά τα ρωμαϊκά χρόνια ο Μάιος ήταν ο μήνας αφιερωμένος στους νεκρούς. Κρατώντας κάποια στοιχεία δεισιδαιμονίας ακόμα και σήμερα, τον μήνα αυτό σε πολλά μέρη δεν γίνονται γάμοι, ενώ πολλές νοικοκυρές έχουν φυλαγμένη μία από τις κουλούρες της Μ. Πέμπτης στο εικονοστάσι, με σκοπό να καταναλωθεί την Πρωτομαγιάγια να προστατεύονται τα μέλη της οικογένειας από τα μάγια.

Ένα πολύ θεατρικό έθιμο είναι η Ανάσταση του Μαγιόπουλου, που το συναντάμε σε περιοχές όπως ο Βόλος, το Ζαγόρι Ηπείρου, ο Καστανιάς Στυμφαλίας κ.α. Ανά περιοχές μπορεί να το ακούσετε ως Φουσκοδένδρι ή Ζαφείρη. Ένας έφηβος παριστάνει στους αγρούς τον πεθαμένο Διόνυσο. Οι κόρες του χωριού του τραγουδούν τον "Κορμό" ένα θρηνητικό τραγούδι με σκοπό να τον αναστήσουν και μαζί με αυτόν και ολόκληρη τη φύση...

...Από τον Μάη του 1886 που τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας 8ωρη εργασία με καλύτερες συνθήκες, η πρώτη Μαΐου έχει καθιερωθεί ως ημέρα των εργατών. Είναι συνδεδεμένη με τους εργατικούς αγώνες και αποτελεί φόρο τιμής στα πρόσωπα που χάθηκαν προκειμένου να αφήσουν στις επόμενες γενιές παρακαταθήκη φυσιολογικές εργασιακές συνθήκες...

( http://www.pathfinder.gr/stories/3612966/ta-hthh-kai-ta-ethima-ths-prwtomagias/)

Μιλήσαμε για τα ονόματα του Μάη

Είδαμε εικόνες πρωτομαγιάς από πίνακες ζωγραφικής

από στεφάνια πρωτομαγιάτικα

ζωγραφίσαμε το δικό μας στεφάνι

αναπαραστήσαμε παίζοντας δύο έθιμα πρωτομαγιάτικα. Το ένα λέγεται "κύλησμα" που συνηθίζεται στο νησί της Λήμνου, όπου βγαίνοντας στην εξοχή να μαζέψουν λουλούδια για το στεφάνι τους, οι κάτοικοι κυλιόντουσαν στο χορτάρι για να πάρουν τη δροσιά του Μάη. Εμείς το προσαρμόσαμε για τις ανάγκες της χαράς του παιχνιδιού...

...μαζεύουμε λουλούδια....

...πιάνοντας τη δροσιά του Μάη...

Το δεύτερο, είναι οι διάφοροι χοροί που έστηναν στην εξοχή, όταν μάζευαν τα λουλούδια για το στεφάνι της Πρωτομαγιάς, με διάφορα τραγούδια λέγοντας αλλά και το κλασικό: Ο Μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ...