και τα μικρά μας ήρθαν την Δευτέρα γεμάτα χαρά και ενθουσιασμό. Η νέα σχολική χρονιά ξεκίνησε με πολλά παιχνίδια γνωριμίας!!!!! Παιχνίδια που μας έδωσαν την δυνατότητα να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον, να έρθουμε πιο κοντά και να νιώσουμε οικεία στον χώρο του νηπιαγωγείου.
Το τόπι μου κρατώ και εσένα σε ρωτώ.....
Τα παιδιά σε κύκλο ρίχνουν την μπάλα στον\στην συμμαθητή τους και ,αφού πουν το όνομα τους δυνατά, τον ρωτούν πως τον\την λένε. Με λένε...... Εσένα; το παιχνίδι ολοκληρώνεται όταν ακουστούν τα ονόματα όλων των παιδιών. Στην συνέχεια, προσπαθούν να την δώσουν γρήγορα ο ένας στον άλλο χωρίς να την ρίξουν. Με το παιχνίδι τα παιδιά γνωρίστηκαν, συνεργάστηκαν και άκουσαν προσεχτικά τον συνομιλητή τους.
Το σπάγκο ακολουθώ, να σε γνωρίσω προσπαθώ...
Ένα κουβαράκι από σπάγκο ξετυλίγεται από χέρι σε χέρι και κάθε παιδί μας χαιρετάει όταν το κρατάει... "Καλημέρα παιδιά! Είμαι ο/η...". Το κουβάρι περνάει από κάθε παιδί και στο τέλος έχουμε γίνει... μαλλιά κουβάρια! για να ξεμπλεχτούμε λοιπόν: η κυρία αρχίζει να ξανατυλίγει και όταν φτάνει σε κάθε παιδί, πρέπει όλοι μαζί να φωνάξουν το όνομά του και να το καλημερίσουν, για να αφήσει το σπάγκο και να μας επιτρέψει να το τυλίξουμε!
Τρέχω,τρέχω όσο μπορώ και την θέση μου ζητώ....
Τα παιδιά κινούνται στον χώρο χωρίς να ακουμπούν το ένα το άλλο με την συνοδεία μουσικής. Στο σταμάτημα της μουσικής, πρέπει να σταθεί κάθε παιδί πάνω σε ένα φύλλο χαρτιού. Όποιο παιδάκι δεν προλάβει να πατήσει στο δικό του χαρτί( όπως στις μουσικές καρέκλες) τότε γίνεται ο βασιλιάς ή η βασίλισσα της τάξης.
Μας παρουσιάζει τον εαυτό του λέγοντας το αγαπημένο του φαγητό, φρούτο, παιχνίδι, παραμύθι ή οτιδήποτε σημαντικό θέλει να ανακοινώσει στην ομάδα και στην συνέχεια ζωγραφίζει στην πρώτη ομαδική εργασία της τάξης.
Τα παιδιά έδωσαν στην ομαδική ζωγραφιά μας τον τίτλο Ουρανοξύστες.
Οι προτάσεις των παιδιών ήταν τρεις:
Προχωρώ, προχωρώ, μην σκοντάψω προσπαθώ.....
Τα παιδιά έγιναν τα εμπόδια του δρόμου και ένα από αυτά προσπάθησε να περπατήσει στον χώρο χωρίς να συγκρουστεί, με κλειστά τα μάτια. Τα παιδιά το διασκέδασαν πολύ και έμαθαν πως να ελέγχουν το σώμα τους και να κινούνται προσεχτικά στον χώρο. Η δυσκολία που αντιμετώπισαν λόγω των κλειστών ματιών, έδωσε την δυνατότητα να μιλήσουμε για την αξία της όρασης.
Τον ήχο ακολουθώ και τον φίλο μου ζητώ....
Αφού γνωρίσαμε και ονομάσαμε τα μουσικά όργανα ταμπουρίνο, ντέφι. μαράκες, καστανιέτες, ξυλάκια και τρίγωνο,
και τα παιδιά αναγνώρισαν το κάθε μουσικό όργανο από τον ήχο του
χωρίστηκαν σε ζευγάρια. Το κάθε ζευγάρι είχε τον οδηγό του ο οποίος χτυπώντας το μουσικό όργανο έπρεπε να οδηγήσει σωστά στον χώρο τον\την φίλη του που είχε κλειστά τα μάτια. Η δραστηριότητα ξεκίνησε με ένα ζευγάρι .....κάθε φορά,
και στην συνέχεια δυσκόλεψε όταν πολλά ζευγάρια και οι ήχοι όλων των μουσικών οργάνων μπλέχτηκαν. Η δραστηριότητα εξάσκησε τα παιδιά στο να ακούν προσεχτικά, να συγκεντρώνονται, να διακρίνουν ήχους και να εμπιστευτούν το ζευγάρι τους.
Τα παιχνίδια, οι χοροί και τα τραγούδια κυριάρχησαν αυτήν την εβδομάδα με στόχο τα παιδιά να νιώσουν ζεστά, όμορφα και να το διασκεδάσουν. Δεν έλειψαν φυσικά οι αγκαλιές και τα αγγίγματα ώστε να έρθουμε όλοι πιο κοντά.
Ταυτόχρονα συζητήσαμε και για το πως πέρασαν το καλοκαίρι και κάθε παιδί μίλησε για το τι του άρεσε περισσότερο και τα μέρη που επισκέφτηκε. Οι πρώτες τους ζωγραφιές στο σχολείο άφησαν έντονα την αίσθηση της ανάμνησης του καλοκαιριού....
Στην παρεούλα όλα τα παιδιά είχαν όρεξη να μιλήσουν για τις αναμνήσεις τους. Αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια ζωγραφιά που ο καθένας μας θα πρόσθετε από κάτι που του θυμίζει το καλοκαίρι. Από τα παιδιά ζητήθηκε να λένε μόνο μία λέξη, η πρώτη που τους ερχόταν στο μυαλό, όταν άκουγαν τη λέξη "καλοκαίρι". Και έπειτα ερχόντουσαν στο μεγάλο χαρτί να ζωγραφίσουν τη λέξη που είπαν. Έτσι φτιάξαμε τον πίνακα των αναμνήσεων από το καλοκαίρι!
Πώς θα θυμόμαστε όμως αυτό το υπέροχο καλοκαίρι; Να το αποχαιρετίσουμε και να το κλείσουμε στην καρδιά μας; Να ταξιδεύει στο μυαλό μας σαν ένα μικρό καραβάκι;
Ζωγραφίσαμε λοιπόν με τέμπερες και πινέλα τις όμορφες πέτρες που είχε μαζέψει από τις παραλίες ένας συμμαθητής τους, ο Ανέστης. Το μπλε χρώμα της θάλασσας και ο ζεστός ήλιος χάιδεψαν το μικρό μας καραβάκι που πήρε το όνομα των παιδιών για να το ταξιδέψει σε νέα μέρη, καινούργιους και ανεξερεύνητους τόπους σε όλη την διάρκεια της σχολικής χρονιάς!!!!!! Τα παιδιά βρήκαν, έγραψαν το όνομα τους και κόλλησαν τα υλικά μαθαίνοντας το πάνω και το κάτω....
Το τόπι μου κρατώ και εσένα σε ρωτώ.....
Τα παιδιά σε κύκλο ρίχνουν την μπάλα στον\στην συμμαθητή τους και ,αφού πουν το όνομα τους δυνατά, τον ρωτούν πως τον\την λένε. Με λένε...... Εσένα; το παιχνίδι ολοκληρώνεται όταν ακουστούν τα ονόματα όλων των παιδιών. Στην συνέχεια, προσπαθούν να την δώσουν γρήγορα ο ένας στον άλλο χωρίς να την ρίξουν. Με το παιχνίδι τα παιδιά γνωρίστηκαν, συνεργάστηκαν και άκουσαν προσεχτικά τον συνομιλητή τους.
Το σπάγκο ακολουθώ, να σε γνωρίσω προσπαθώ...
Ένα κουβαράκι από σπάγκο ξετυλίγεται από χέρι σε χέρι και κάθε παιδί μας χαιρετάει όταν το κρατάει... "Καλημέρα παιδιά! Είμαι ο/η...". Το κουβάρι περνάει από κάθε παιδί και στο τέλος έχουμε γίνει... μαλλιά κουβάρια! για να ξεμπλεχτούμε λοιπόν: η κυρία αρχίζει να ξανατυλίγει και όταν φτάνει σε κάθε παιδί, πρέπει όλοι μαζί να φωνάξουν το όνομά του και να το καλημερίσουν, για να αφήσει το σπάγκο και να μας επιτρέψει να το τυλίξουμε!
Τρέχω,τρέχω όσο μπορώ και την θέση μου ζητώ....
Τα παιδιά κινούνται στον χώρο χωρίς να ακουμπούν το ένα το άλλο με την συνοδεία μουσικής. Στο σταμάτημα της μουσικής, πρέπει να σταθεί κάθε παιδί πάνω σε ένα φύλλο χαρτιού. Όποιο παιδάκι δεν προλάβει να πατήσει στο δικό του χαρτί( όπως στις μουσικές καρέκλες) τότε γίνεται ο βασιλιάς ή η βασίλισσα της τάξης.
Μας παρουσιάζει τον εαυτό του λέγοντας το αγαπημένο του φαγητό, φρούτο, παιχνίδι, παραμύθι ή οτιδήποτε σημαντικό θέλει να ανακοινώσει στην ομάδα και στην συνέχεια ζωγραφίζει στην πρώτη ομαδική εργασία της τάξης.
Τα παιδιά έδωσαν στην ομαδική ζωγραφιά μας τον τίτλο Ουρανοξύστες.
Οι προτάσεις των παιδιών ήταν τρεις:
- Πόλη
- Σπιτική ζωγραφιά
- Ουρανοξύστες
Προχωρώ, προχωρώ, μην σκοντάψω προσπαθώ.....
Τα παιδιά έγιναν τα εμπόδια του δρόμου και ένα από αυτά προσπάθησε να περπατήσει στον χώρο χωρίς να συγκρουστεί, με κλειστά τα μάτια. Τα παιδιά το διασκέδασαν πολύ και έμαθαν πως να ελέγχουν το σώμα τους και να κινούνται προσεχτικά στον χώρο. Η δυσκολία που αντιμετώπισαν λόγω των κλειστών ματιών, έδωσε την δυνατότητα να μιλήσουμε για την αξία της όρασης.
Τον ήχο ακολουθώ και τον φίλο μου ζητώ....
Αφού γνωρίσαμε και ονομάσαμε τα μουσικά όργανα ταμπουρίνο, ντέφι. μαράκες, καστανιέτες, ξυλάκια και τρίγωνο,
και τα παιδιά αναγνώρισαν το κάθε μουσικό όργανο από τον ήχο του
χωρίστηκαν σε ζευγάρια. Το κάθε ζευγάρι είχε τον οδηγό του ο οποίος χτυπώντας το μουσικό όργανο έπρεπε να οδηγήσει σωστά στον χώρο τον\την φίλη του που είχε κλειστά τα μάτια. Η δραστηριότητα ξεκίνησε με ένα ζευγάρι .....κάθε φορά,
και στην συνέχεια δυσκόλεψε όταν πολλά ζευγάρια και οι ήχοι όλων των μουσικών οργάνων μπλέχτηκαν. Η δραστηριότητα εξάσκησε τα παιδιά στο να ακούν προσεχτικά, να συγκεντρώνονται, να διακρίνουν ήχους και να εμπιστευτούν το ζευγάρι τους.
Τα παιχνίδια, οι χοροί και τα τραγούδια κυριάρχησαν αυτήν την εβδομάδα με στόχο τα παιδιά να νιώσουν ζεστά, όμορφα και να το διασκεδάσουν. Δεν έλειψαν φυσικά οι αγκαλιές και τα αγγίγματα ώστε να έρθουμε όλοι πιο κοντά.
Ταυτόχρονα συζητήσαμε και για το πως πέρασαν το καλοκαίρι και κάθε παιδί μίλησε για το τι του άρεσε περισσότερο και τα μέρη που επισκέφτηκε. Οι πρώτες τους ζωγραφιές στο σχολείο άφησαν έντονα την αίσθηση της ανάμνησης του καλοκαιριού....
Στην παρεούλα όλα τα παιδιά είχαν όρεξη να μιλήσουν για τις αναμνήσεις τους. Αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια ζωγραφιά που ο καθένας μας θα πρόσθετε από κάτι που του θυμίζει το καλοκαίρι. Από τα παιδιά ζητήθηκε να λένε μόνο μία λέξη, η πρώτη που τους ερχόταν στο μυαλό, όταν άκουγαν τη λέξη "καλοκαίρι". Και έπειτα ερχόντουσαν στο μεγάλο χαρτί να ζωγραφίσουν τη λέξη που είπαν. Έτσι φτιάξαμε τον πίνακα των αναμνήσεων από το καλοκαίρι!
Πώς θα θυμόμαστε όμως αυτό το υπέροχο καλοκαίρι; Να το αποχαιρετίσουμε και να το κλείσουμε στην καρδιά μας; Να ταξιδεύει στο μυαλό μας σαν ένα μικρό καραβάκι;
Ζωγραφίσαμε λοιπόν με τέμπερες και πινέλα τις όμορφες πέτρες που είχε μαζέψει από τις παραλίες ένας συμμαθητής τους, ο Ανέστης. Το μπλε χρώμα της θάλασσας και ο ζεστός ήλιος χάιδεψαν το μικρό μας καραβάκι που πήρε το όνομα των παιδιών για να το ταξιδέψει σε νέα μέρη, καινούργιους και ανεξερεύνητους τόπους σε όλη την διάρκεια της σχολικής χρονιάς!!!!!! Τα παιδιά βρήκαν, έγραψαν το όνομα τους και κόλλησαν τα υλικά μαθαίνοντας το πάνω και το κάτω....
Και έπαιξαν ψυχοκινητικά παιχνίδια με τις πετρούλες τους! Φαντάστηκαν ότι είναι γλάροι που στέκονται στις πετρούλες- βράχια. Όταν ακουγόταν όμως ένας σιγανός άνεμος (η μαράγκα που χτυπούσε απαλά η κυρία) οι γλάροι μας πετούσαν στο χώρο ακολουθώντας οδηγίες (γύρω, μακριά, κοντά, γρήγορα, αργά, χωρίς τα φτερά να ακουμπούν κλπ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας άρεσε; Αφήστε το σχόλιό σας