Χριστούγεννα πλησιάζουν!

Δευτέρα 1^η Δεκεμβρίου! Μπαίνει ο χειμώνας! Ο νέος μήνας που μπαίνει είναι ο Δεκέμβριος και είναι ο πρώτος της νέας εποχής. Τα παιδιά παρατηρούν την εικόνα πάνω στο βαγόνι του Δεκέμβρη και συζητούν…

 …λένε τις εμπειρίες τους: Μιλάνε για τα δέντρα που αλλάζουν, για το κρύο που γίνεται πιο τσουχτερό, για τις γιορτές που έρχονται. Ειδικά για τις γιορτές είναι πολύ ενθουσιασμένα! Καταιγισμός εικόνων, εμπειριών και ιδεών λοιπόν! Μιλάνε για αστέρια, λαμπάκια, έλατα, γλυκά, δώρα, φωτάκια, Άη Βασίλη κλπ.

Γράφουμε σε χαρτί τι θέλουν και τι προτείνουν τα παιδιά να φτιάξουμε για τις γιορτές. Ζητούν και έλατα και αστέρια, και Αη Βασιλάκια και ταράνδους, και γράμμα στον Αη Βασίλη… και γλυκά (κουραμπιέδες- μελιμακάρονα)! Και εμείς οι νηπιαγωγοί προτείνουμε να φτιάξουν επίσης μια κάρτα ευχών…

Μέσα από συζήτηση προκύπτει το ερώτημα: πώς θα πάει το γράμμα στον Αη Βασίλη; Τα παιδιά βρίσκουν τη λύση! Με τον άγγελο- φύλακα που έχει το κάθε παιδί! Άρα πρέπει να φτιάξουμε και αγγελάκια!

Ας αρχίσει λοιπόν η δουλειά! Στολίζουμε το δέντρο του σχολείου, έτσι να μπαίνουμε στο κλίμα σιγά σιγά…

 

Ζωγραφίζουμε χριστουγεννιάτικες εικόνες!

 

 

 

 

 

 

Μιλάμε με απλά λογάκια για τα πρώτα Χριστούγεννα και βλέπουμε εικόνες...

Κατασκευάζουμε δεντράκια και τα στολίζουμε, μαθαίνοντας και πώς ήρθε αυτό το έθιμο στην χώρα μας…

 

…παλιότερα στολίζαμε  καραβάκια, μιας και η χώρα μας ήταν μια ναυτική δύναμη, με πολλούς ναυτικούς. Τα παιδιά τότε έφτιαχναν καράβια από ξύλο ή χαρτί, και με αυτά στην αγκαλιά τους έβγαιναν να πουν τα κάλαντα και τους κέρναγαν γλυκίσματα (όχι χρήματα όπως στη σύγχρονη εποχή).

Στη νησιώτικη Ελλάδα τα κάλαντα είναι διαφορετικά από αυτά που ξέρουμε… είναι τα κάλαντα των Κυκλάδων, «Σένα σου πρέπει αφέντη μου».

Σένα σου πρέπει αφέντη μου
καράβι ν’αρματώσεις
και τα σκοινιά του καραβιού
να τα μαλαματώσεις…

Σένα σου πρέπει αφέντη μου
στασίδι να καθίζεις,
το να σου χέρι να μετρά
τσαι τ άλλο να δανείζει…

Σενά σου πρέπει αφέντη μου
καρέκλα καρυδένια
για να κουμπάς τη μέση σου
τη μαργαριταρένια…

Σένα σου πρέπει αφέντη μου
κάραβι από την Πόλη,
όντας το φέρεις στο νησί
να το ζηλεύουν όλοι…

Να έχει απάνω το Σταυρό
και την Αγία Σοφία
όντας γυρνάς στα πέλαγα
να έχεις ευλογία…

Να έχει πάνω την ευχή
απ” το Πατριαρχείο
και από τον “Αγιο Δέσποτα
να μην δουγιάς θηρίο…

Σένα σου πρέπει αφέντη μου
καράβι από την Μάλτα
τσαι κείνο που χεις στο νησί
να το τραβάς για βάρκα…

Παρατηρούμε στο διαδίκτυο εικόνες με χριστουγεννιάτικα καράβια. Πώς είναι φτιαγμένα και πώς τα στολίζουν;  (Αποφασίζουμε ότι η κάρτα ευχών μας θα έχει ένα χριστουγεννιάτικο καράβι επάνω!)

 

Τα παιδιά μας είπαν ότι θέλουν πολλά αστέρια να στολίζουν την τάξη μας! Φτιάχνουμε τα αστέρια των ευχών: όπως πέφτει ένα αστέρι από τον ουρανό, κάθε παιδί κάνει μια ευχή! Ευχόμαστε Αγάπη, Ειρήνη, Φιλία, Χαρά, Παιχνίδι, Ρούχα σε όλα τα παιδιά, και τελικά Καλή Πρωτοχρονιά! Κάθε παιδί γράφει την ευχή του πάνω στο αστέρι του και χωριζόμαστε σε ομάδες για να διακοσμήσουμε το αστέρι μας όπως αρέσει στον καθένα!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Το ξέρετε το παραμύθι του αγαπημένου Ευγένιου Τριβιζά «το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι»; Τα παιδιά το αγαπούν πολύ, έτσι το διαβάζουμε αλλά και το βρίσκουμε στο διαδίκτυο και το παρακολουθούμε σαν κόμικς. Μέσα από αυτό τα παιδιά βλέπουν ότι η δύναμη της προσπάθειας και της επιμονής στα όνειρά μας, μας επιβραβεύει! Ακόμα κι αν κάτι μοιάζει άπιαστο!

 

 

 
Η ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων μπαίνει σιγά σιγά στο σχολείο μας! Ελπίζουμε να σας την μεταφέρουμε και στο σπίτι, μέσα από τις διηγήσεις και τον ενθουσιασμό των παιδιών!